Vanmorgen het eerste examen gehad, over zoogdieren, intro to guiding, voertuigen en radio ethics. Het is zelfs zo dat de laatste kandidaat nog bezig is achter me, terwijl ik dit tik (vers van de pers dus). Het zoogdierengedeelte viel mee, maar al het andere was lastig. Gelukkig hadden alle medestudenten die ik tot nu toe gesproken heb hetzelfde gevoel. Omdat zoogdieren veel meer stof was om te leren, heeft iedereen de andere dingen er maar een beetje bijgedaan. Helaas tellen die voor 50% mee, dus afwachten wat het eindresultaat wordt. Lastigste vraag bleek toch wel de ethische principes die field guides in acht dienen te nemen. Oeps! Lijkt op zich wel belangrijke informatie…

Iris (onze meesterkok) is zo vriendelijk om de brunch al om 9 uur te serveren (tosti’s), zodat we zo vroeg mogelijk naar Hoedspruit kunnen. Ik moet er voor twaalf uur zijn, omdat anders de doe-het-zelf zaak sluit. We hebben ijzerdraad en een tang nodig om in onze kamer de muggennetten op te gaan hangen (hard nodig wanneer het natte seizoen begint). Vandaag mag ik met Lawrence meerijden, een Zuid-Afrikaanse medestudent afkomstig van de grens van Zuid-Afrika en Botswana. Kan ik gelijk met hem bespreken wat de opties zijn om eventueel een vrije week in Botswana door te brengen. Over vrije week gesproken; gisteren heb ik Kruger Park geboekt voor zes personen. In de week van 4 augustus zijn we voor het eerst vrij en het leek ons een goed plan om Kruger als eerste uitje te boeken. Hoewel de vakantieperiode in Zuid-Afrika voorbij is en er relatief weinig toeristen uit het buitenland zijn in deze periode, bleek Kruger echter al vrijwel volgeboekt. We hebben letterlijk de laatste zes bedden voor 5 nachten kunnen boeken, alle in het midden van Kruger Park (Orpen, Olifants en Satara). Plan is om via Hazyview en de Blyde River Canyon op de laatste dag weer omhoog te rijden naar Bushwise (zie detailkaart op de pagina ‘Omgeving’).

Gisteren niet aan een bericht toegekomen, omdat alle tijd werd opgeslokt door studeren voor het examen van vandaag. Gisterenochtend hebben we driving assessment gehad, om te bepalen of men het veilig acht dat je met je medestudenten in een safari-jeep door het wildgebied mag rijden. Ondanks het feit dat ik met het achteruitrijden een aantal studenten door wat overhangende takken reed (je ziet echt niks achter je met die hoge banken dus moet alles met de zijspiegels doen), ben ik toch geslaagd en mag ik volgende week voor het eerst echt gaan rijden. Vier van ons hebben het niet gehaald en moeten na wat extra lessen een herkansing gaan doen.

Nu is het weekend… even ontspannen vandaag maar morgen alweer aan de slag met mijn presentatie over wrattenzwijnen en giraffen én de volgende onderwerpen waar we volgende week examen over hebben: bomen en reptielen.

… het is maar dat je het weet. Waarom? Omdat ze ondanks dat de voetpositie plantigrade is, toch op hun tenen lopen, evenwel geen hoeven hebben maar teennagels. Ehh… ja. Vanmiddag zoogdierencollege gehad van Trevor en voorbereid op het eerste examen zaterdag. De biologische termen vliegen je om de oren en het feit dat het allemaal in het engels gaat maakt het niet gemakkelijker. Een herkauwer is bijvoorbeeld een ‘ruminant’ (wie had dat ooit gedacht). We worden zaterdag ondervraagd op allerlei kennis, met name van de ‘flagship species’ (oftewel belangrijkste zoogdieren) van Zuid-Afrika. Olifant, leeuw, giraf, neushoorn, etc. etc. Gaat van voetstructuur tot gebit en van maag-compartimenten tot soorten placenta. Morgenmiddag hebben we nog een vraag-en-antwoord-sessie en dan kunnen de laatste puntjes op de i gezet worden.

Aan het eind van het college nog een huiswerkopdracht gekregen voor volgende week vrijdag; een voorbereide presentatie over warthogs (vlakvarkies) en giraffen. Collega’s van MI: jullie afscheidspresentatie gaat me goed van pas komen hierbij!! Voor iedereen die nog interessante feiten weet over deze dieren (hoe spectaculairder, hoe beter), ik hou me aanbevolen….

Voor morgenochtend staat de eerste ‘practical driving assessment’ op het programma, waarbij we een voor een getest worden op onze rijvaardigheid. Eerste meters zelf rijden in de jeep dus. Op basis van de test morgen bekijken de trainers of ze het veilig achten dat je achter het stuur gaat zitten in het wildgebied (met je medestudenten en de trainer achterin). Lijkt me niet zo’n probleem, al zal ik zoals gewoonlijk in een auto met het stuur aan de verkeerde kant waarschijnlijk nog wel eens naar de deur grijpen als ik moet schakelen.

Maar dat is allemaal morgen. Vanochtend nog met Cobus op gamedrive geweest. Weer heel veel informatie over vooral bomen, planten, vogels en schimmels. Hieronder nog wat foto’s van de gamedrives van gisterenmiddag en vanochtend.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Voor het eerst hebben we vandaag een gamedrive in de ochtend. Goed nieuws, want het is hier vroeg donker. De gamedrives zijn tot nu toe steeds aan het eind van de dag geweest, waardoor we maar beperkt tijd hadden om foto’s te maken. Starttijd vanmorgen was 6:00, wat betekent dat de wekker om 4:45 gaat. Om 5:45 aangekomen bij de verzamelplaats (en ontbijtplaats) waar bleek dat Charles al klaarstond voor vertrek. Hij had bij zijn huis (middenin het reservaat) leeuwen gezien en wilde snel terug voordat het te warm werd. In de auto bleek het zeker nog niet te warm. Voor vertrek werd ons aangeraden mutsen, handschoenen, warme kleding etc. mee te nemen wat me toen nog wat overdreven leek. Hier blijkt het ’s avonds en ’s ochtends echter zo koud te worden dat je echt niet zonder kunt. Vanmorgen was het meest extreem, ook al omdat het kraakhelder was. Gevolg was dat we een prachtige zonsopgang te zien kregen.

Na een kleine drie kwartier zoeken hadden we de leeuwen gevonden (dan vergeet je dus gelijk hoe koud je het eigenlijk hebt). Vanaf rechts kwamen ze op onze Jeep aflopen, keurig op de zon. Perfecte omstandigheden om foto’s te maken dus, maar op een gegeven moment kwamen ze zo dichtbij (ca. 1,5 meter van de auto) dat ik m’n camera weggedaan heb om gewoon even te kijken. Al een keer eerder een leeuw van dichtbij gezien maar blijft enorm indrukwekkend. De dag kon dus al niet meer stuk…

 

 

 

 

 

Vervolgens nog een African Hawk Eagle en twee kudu’s gezien. Halverwege was het tijd voor de koffiebreak (de ‘hotbox’ met koffie, thee en ware chocolademelk én beskuit is een vast onderdeel van elke gamedrive). Charles had voor ons een hooggelegen plek uitgezocht om te pauzeren, met een fantastisch uitzicht op de rivier, zo’n 60 meter lager (hiervan helaas geen foto’s maar wel video). Na de pauze nog gezocht naar een mannetjesleeuw die door een ander voertuig gespot werd, maar die hebben we niet meer kunnen vinden.

 

 

 

 

 

 

Op de terugweg naar de campus stuitten we op de brug over de Makhutswi-rivier op Vervet monkeys. Op zich geen ongewoon iets, ware het niet dat ze besloten van de ene boom naar de andere te springen (een behoorlijke afstand). Na een paar pogingen erin geslaagd om er eentje mid-air vast te leggen…

 

 

 

 

 

Na de brunch stond de eerste ‘virtuele safari’ op het programma. We kregen allemaal een dier toegewezen waarover we een korte presentatie moesten houden, met 10 minuten voorbereidingstijd. Aangezien ik net iets te enthousiast verteld had over het vliegende aapje kreeg ik de Vervet monkey als onderwerp. Tsja… snel op zoek dus naar alles wat ik kon vinden over deze dieren (het enige wat ik zo wist te vertellen was dat de mannetjes felblauwe ballen hebben, maar daar bleef het dan wel bij). Met behulp van mijn zoogdierenboek toch nog vijf minuten vol kunnen maken. Beetje onwennig, maar dat gold voor iedereen wel. Dit gaat snel genoeg wennen, aangezien we dit de rest van de opleiding elke woensdag gaan doen. Enige verschil: vanaf volgende week geen voorbereidingstijd meer. Betekent dus dat we van alle dieren vanaf nu genoeg moeten weten om direct wat feiten te gaan vertellen. Niet gek, aangezien je dat straks als je een gamedrive moet leiden ook moet kunnen, maar wel een beetje intimiderend met onze nu nog erg beperkte kennis. Over beperkte kennis gesproken: ik kom tijd te kort om te studeren en het lijkt erop dat het weer net zo gaat als vroeger… duimen op de goede afloop!

In de middag zijn we weer op gamedrive gegaan. Deze keer naar het wildgebied direct boven Bushwise (een van de twee gebieden waar we vanaf onze lichting dus extra op mogen rondrijden, naast Makalali). Dit gebied is van een prijswinnende buffelfokker. Zijn beste mannetjesbuffels worden voor (voor de fok) 2 miljoen dollar verkocht! Big business dus, en zijn gamefarm ziet er dan ook tiptop verzorgd uit. Veel wild is er verder niet te vinden (of wij weten nog niet waar het te zoeken), wat ertoe leidt dat we extra veel aandacht hebben voor sporen, planten en vragen in het algemeen. Dat is wel het grote voordeel van gamedrives hier; ook als er niets te zien is, is er meer dan genoeg te leren. Na Iris’ avondeten (fried chicken deze keer, en zoals altijd ook nu weer erg lekker) zit ik nu in het klaslokaal m’n foto’s van vandaag bij te werken en dit bericht te typen. Tijd om naar bed te gaan, want morgenochtend om 6 uur staat de volgende gamedrive alweer op het programma. De wekker gaat nu op 4:30, want nog een ochtend zonder koffie….

Nogmaals bedankt voor de vele leuke reacties! Ik kom tijd tekort om te reageren op alles, sorry daarvoor, maar vind jullie berichten hartstikke leuk om te lezen.

Om 7 uur weer in het klaslokaal. We beginnen zo langzamerhand in het ritme te komen. om 5:45 gaat de wekker, snel douchen en naar de keuken lopen (zo’n tweehonderd meter verderop… binnenkort zal ik een video plaatsen met een rondje over de campus om een beetje beeld te geven van wat waar is). Snel ontbijten en daarna weer teruglopen (het klaslokaal ligt vlakbij mijn kamer).

Vandaag is Cobus onze trainer. Het onderwerp is de safari-jeep. In rap tempo neemt hij van voor tot achter door hoe het voertuig in elkaar zit. Alle namen van onderdelen die langskomen komen wel bekend voor, maar het is goed om nu eens een keer te horen hoe alles in samenhang werkt. Vervolgens nemen we door welke checks we wekelijks en dagelijks moeten doen. Dit is trouwens ook het startschot voor ons autowas-schema; vanaf nu moeten we ervoor zorgen dat de drie safari-jeeps er elke dag van binnen en van buiten onberispelijk uitzien. Wij (groep A) zijn verantwoordelijk voor de auto van Charles (gelukkig wel de modernste van de drie, dus hopelijk ook met de minste mankementen). Autowassen is maar één van de klussen die we als groep moeten doen. In rotaties van een week moeten de drie groepen beurtelings de keuken, klaslokaal en zwembad en alle vuilnisbakken schoonhouden. Deze week zit ik in de keukendienst; voor elke maaltijd tafel dekken, na afloop afwassen en ervoor zorgen dat er kokend water is voor thee en koffie.

’s Middags na de brunch wat gestudeerd voor het examen voor zaterdag en erachter gekomen dat internet nu eindelijk werkt op m’n laptop… dat maakt het leven een stuk gemakkelijker. Om 14:30 was het tijd voor voertuigpraktijk. Om beurten moesten we met de ‘high rise jack’ een wiel verwisselen van de jeep. Had het wel eens gezien maar nooit zelf gedaan (stelt trouwens niet zo veel voor; zelfde als een gewone auto maar dan alles een maatje groter). Tot slot hebben we als team alle vloeistoffen gecontrolleerd en bijgevuld, iets waar we vanaf nu een gewoonte van moeten maken. Tot slot zijn we met Cobus een stukje gaan rijden en heeft hij uitgelegd hoe je moet schakelen in een 4×4. Lijkt niet veel anders dan een gewone auto maar zal ongetwijfeld lastiger zijn als we het vrijdag voor het eggie mogen gaan proberen.

 

 

 

 

 

 

Morgenochtend vertrekken we om 6 uur op onze eerste ochtend gamedrive. Dat is het startschot voor een hele dag in de bush, want we komen pas ’s avonds weer terug.

Deze week staat in het teken van de eerste praktijkoefeningen, vooral gericht op onderhoud en besturen van de 4×4 safari-jeeps. Vandaag eerst nog een les over het gebruik van de radio en de regels rondom communicatie via de radio gehad.  Op het juiste kanaal communiceren en het vooral kort te houden blijkt het allerbelangrijkst te zin. Elk wildgebied heeft specifieke afspraken en wij hebben die van Makalali doorgenomen. Daarnaast hebben we een woordenlijst gekregen van de belangrijkste dieren en de vertaling van hun naam in het Shangaan (lokale taal die de zwarte bevolking spreekt). Spreektaal over de radio is engels, maar de dieren worden dus bij hun Shangaannaam genoemd. Dit voorkomt verwachtingen (en daarmee mogelijk teleurstellingen) bij toeristen die meeluisteren met het radioverkeer van andere voertuigen die interessante dingen gezien hebben. Tegen de tijd dat zij ter plekke zijn kunnen de dieren namelijk alweer weg zijn. Sommige dieren hebben een codenaam die regelmatig wisselt. Dit is om te voorkomen dat buitenstaanders met slechte bedoelingen op het spoor gezet worden.

Om 15:30 was het weer tijd voor een gamedrive. Met ingang van onze groep heeft Bushwise nu toegang tot drie wildgebieden, in plaats van alleen Makalali. Met Trevor naar het naastgelegen gebied geweest, ook voor hem was het de eerste keer. Niet zo veel gezien (één bushbuck om precies te zijn), maar wel veel geleerd. Sporen gezocht en geïdentificeerd (en uitwerpselen idem dito). Terug bij het avondeten bleek groep B heel veel mooie dingen gezien te hebben. enigzins jaloers hebben wij het met hun foto’s moeten doen, maar volgende keer zijn de rollen ongetwijfeld weer omgedraaid. It’s all in the game…

Over groep B gesproken; we zijn met z’n twintigen in drie groepen opgesplitst; groep A, B en C. Ik zit zelf in groep A met zes anderen. We hebben drie safari-jeeps ter beschikking en drie trainers (vanaf eind juli zelfs vier), waardoor er ruimte en aandacht genoeg is voor iedereen. Per gamedrive rouleren de trainers, zodat ze ons allemaal mee kunnen maken en kunnen beoordelen op betrokkenheid, kennis, etc. Gedurende de hele opleiding blijven we in dezelfde groepen ingedeeld. Dat betekent dat wij met z’n zevenen al onze praktijkopdrachten en -examens doen. Alle theorielessen blijven we gewoon met z’n twintigen in het klaslokaal doen.

Tot slot nog een foto van de mannen van de groep, vlak buiten de poort van de Bushwise-campus.