De wekker ging vanmorgen om 4:30 uur… James en ik hadden allebei nog tijd nodig om het laatste studeerwerk te doen. Dat gaat natuurlijk gepaard met het nodige gezucht en geklaag, zoals het hoort. Om 6:45 uur naar het klaslokaal gelopen om de examens te maken (Rifles en Animal Behaviour). Achteraf beschouwd viel het niet tegen, afwachten wat het resultaat wordt. Ik schat in dat ik Rifles net iets beter dan Animal Behaviour heb gedaan (was vergeten de vier soorten geurklieren te bestuderen). Inmiddels heb ik een aardig gemiddelde en omdat het aantal modules dat we moeten doen nu snel minder wordt, komt het einde van het continue studeren in zicht. Volgende week eerst nog drie modules en dan weer een vrije week… Na de vrije week gaat het over de wat meer algemene dingen zoals weer en klimaat, geschiedenis van de omgeving etc. Het zware biologie- en gedragswerk zit er dan volgens mij wel zo’n beetje op (op vogels na, wat nog een grote brok gaat zijn).

Het echte werk gaat zo langzamerhand beginnen, want we moeten toch echt een keer Field Guides zien te worden. Op dit moment heeft nog niemand het gevoel dat hij of zij dat is (in de verste verte zelfs niet). We hebben heel veel kennis opgedaan in korte tijd, maar de truc is om dat te vertalen in een soepele en vooral entertainende gamedrive. De tweede helft van de opleiding zal echter zwaar gaan inzoomen op het praktijkstuk. We worden systematisch klaargestoomd voor ons eindassessment, waar een aantal pittige eisen voor staan. Dat zeggende merk ik dat de tijd snel gaat, zonder dat ik er bij stil sta. Het tempo is zo hoog en we maken steeds zo veel nieuwe dingen mee dat het niet voelt alsof het snel gaat. Maar zaterdag aanstaande ben ik hier alweer precies twee maanden…

Na het examen van vanmorgen was Nuria zo vriendelijk naar Hoedspruit te rijden. Samen met Ash en Vic zijn we met haar boodschappen gaan doen bij de Pick & Pay en bij Sleepers gaan eten. Ondertussen last van mijn keel en verstopte neus gekregen. Helaas was mijn koudje vlak voor vertrek dus niet voldoende om een half jaar snottervrij door te komen. Ik denk dat de terugreis van het schieten donderdag op de open Jeep net iets te veel van het goede is geweest.

Afhankelijk van hoe ik me morgen voel (en de internetverbinding) morgen wat meer beeldmateriaal van onze trip naar Kruger Park van afgelopen woensdag…