Maand archief: augustus 2013

Weer online

maandag 26 augustus

Gisteren kon ik de hele dag niet inloggen op mijn blog… gegoogled op mogelijke oorzaken en oplossingen maar wat ik ook probeerde, niets werkte. Uiteindelijk mijn provider maar gemaild in de hoop dat ze me konden helpen. Wat bleek, zij hadden het IP-adres van Bushwise afgesloten omdat ze vermoedden dat er vanaf dat adres aanvallen op mijn blog werden uitgevoerd! Gelukkig is het adres nu weer vrijgegeven, zodat ik weer berichten kan plaatsen. Te beginnen met het inhalen van gisteren (en vanavond weer een reguliere update)…

zondag 25 augustus

Vanmorgen rustig aan gedaan… Lawrence was bereid om naar Hoedspruit te rijden zodat we de broodnodige boodschappen konden doen. Na een hele week in het veld voor onze Cybertracker-opleiding is alle mineraalwater verdwenen uit de koelkast en zijn de energy-bars ook op. Een goede gelegenheid om gelijk een waterkoker te halen voor op de kamer, want da’s handig. Na het boodschappen doen lunchen bij Spur (soort fastfood-BBQ-keten) en weer terug naar de campus. Om 14:30 is het rijles voor alle studenten die op placement gaan na de opleiding (en dus niet voor mij). Eén voor één moeten ze met een vrachtwagentje onder andere proberen achteruit te rijden door onze poort, wat de een beter lukt dan de ander. Trevor hapt later naar adem als hij hoort dat ze hiervoor de poort van de campus hebben gebruikt, dat was dus niet de bedoeling. Gelukkig is het niet misgegaan.

Rond het middaguur geprobeerd in te loggen op mijn blog, wat niet lukte. Gisterenavond laat ging dat al niet op mijn telefoon, maar ik ging ervan uit dat het een tijdelijke hick-up zou zijn. Helaas blijkt na veel puzzelen het probleem nog niet opgelost, dus voorlopig kan ik geen berichten plaatsen op mijn blog. Morgen maar eens contact opnemen met mijn provider, wellicht weten die hoe het op te lossen is.

Om 14:30 ben ik ‘achter’ mijn telefoon gaan zitten met de koptelefoon op; Radio Rijnmond luisteren om Feyenoord-NAC te volgen. Gelukkig hebben ze nu eens een keer gewonnen…  dat doet wonderen voor mijn humeur op de zondagmiddag. Na de wedstrijd ben ik Sean (Zuid-Afrikaanse medestudent) gaan opzoeken, want die heeft een tondeuse en scheert gratis iedereen bij (die dat wil tenminste). Stuk makkelijker dan hier een kapper zien te vinden (en dan daar nog eens zien te komen ook).

Om 18 uur is het tijd om te eten. Trevor heeft steaks gemarineerd en bereidt ze op de BBQ. Zó moet dat dus…. Onze BBQ-pogingen vallen in het niet bij deze geweldige steaks. Om met zijn eigen woorden te spreken: “I’m so brilliant, I should have been two people!”.

Track & Sign, level 1 !

zaterdag 24 augustus

De titel van vandaag laat weinig te raden over: ik heb mijn Track & Sign level 1 gehaald! Ik ben ongelofelijk blij en ook eigenlijk wel hartstikke trots dat het gelukt is. Weliswaar met de minimale score (70%), maar dat mag de pret niet drukken. Aangezien ik de hele week niet boven de 50% kwam ben ik hartstikke blij dat het tijdens het examen wel gelukt is.

De plek van onze laatste ronde; een bijna drooggevallen rivierbedding

De lokatie van onze laatste ronde vandaag; een bijna drooggevallen rivierbedding

Om bij het begin te beginnen, gisteren had ik natuurlijk een fantastische score (13 uit 15 sporen juist geïdentificeerd). Ik wist toen al dat ik die score hoogstwaarschijnlijk vandaag nodig zou hebben en, misschien heb ik het over mezelf afgeroepen, maar dat bleek dus ook zo te zijn. Vandaag was ik namelijk niet bepaald in vorm. De eerste ronde van vijf sporen ging nog goed (vier juist geïdentificeerd), maar de ronde erna scoorde ik maar vier uit negen.

Het grootste probleem was dat ik vandaag nooit het gevoel had dat ik er lekker in zat en een aantal zeer stomme fouten heb gemaakt. Zelfs met Francolins (mijn ‘eigen’ vogel, aangezien ze hier door de meesten al ‘Frenkies’ genoemd worden), die ik nooit eerder verkeerd geïdentificeerd had. De derde ronde was al niet veel beter, al was ik er wel in geslaagd een fragment van een spoor van een motor te identificeren (waar sommigen dat voor een luipaard aanzagen). Het zijn dat soort meevallers die uiteindelijk het verschil maken…

In ieder geval genoeg om tijdens de lunch over na te denken dus. Ondanks dat wij niet wisten hoe zwaar onze fouten wogen (de categorie van de vragen wordt tijdens het assessment niet bekend gemaakt), ga je dan toch zitten rekenen hoe je ervoor staat. Het was me wel duidelijk dat de goede score van gisteren inmiddels zo ongeveer teniet gedaan was en dat ik me geen blunders meer kon veroorloven.

Ben ligt te relaxen na de lunch...

Ben ligt te relaxen na de lunch…

... terwijl Anna, Emma en Hayley dikke pret hebben

… terwijl Anna, Emma en Hayley dikke pret hebben

 

 

 

 

 

 

CJ geeft zijn imitatie van een 14-jarige bakvis ten beste, terwijl Anna gewillig meewerkt

CJ geeft zijn imitatie van een 14-jarige bakvis ten beste, terwijl Anna gewillig meewerkt

 

 

 

Mayra (l) en Macon (r) bespreken de gang van zaken

Mayra (l) en Macon (r) bespreken de gang van zaken

 

 

 

 

 

 

Ik worstel met de vraag van welk geslacht de leeuw was wiens pootafdruk hier in het zand stond. Gelukkig goed beantwoord...

Ik worstel met de vraag van welk geslacht de leeuw was wiens pootafdruk hier in het zand stond. Gelukkig goed geantwoord…

Na de lunch hadden we nog één (grote) ronde met dertien sporen in de rivierbedding waar we ook hadden geluncht. Eén van de vragen ging over de gaten in de steile rivierbedding. Ik heb in de Chobe-rivier in Botswana nota bene zelf gezien hoe daar White-Fronted Bee-eaters in nestelden, maar toch vulde ik in dat daar een otter in zou zitten. Onwaarschijnlijk hoe je jezelf op het verkeerde spoor kunt zetten als je te moeilijk gaat nadenken. Zo had ik nog een paar stommiteiten, zo bleek bij de nabespreking, waardoor ik er maar 8 goed had van de laatste 13.

 

 

... gevolgd door een Brown Snake-Eagle.

… gevolgd door een Brown Snake-Eagle.

Op de terugweg komen we langs deze Lilac-Breasted Roller, op nog geen meter van de Jeep...

Op de terugweg komen we langs deze Lilac-Breasted Roller, op nog geen meter van de Jeep…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bij terugkomst op de campus is Colin direct aan het rekenen geslagen om ons vandaag nog de resultaten te kunnen geven. Inmiddels had ik zo’n donkerbruin vermoeden dat ik het wel eens net niet gehaald zou kunnen hebben. Na drie kwartier was Colin klaar en zat iedereen gespannen te wachten op de resultaten. Hij wist de spanning goed op te bouwen, want nam zijn tijd om goed uit te leggen hoe de opbouw en het niveau van de vragen was. Vervolgens gaf hij aan dat een aantal het helaas niet gehaald hadden (niet echt bemoedigend gezien mijn voorgevoel).

Zoals gisteren beschreven, konden we level 1, 2 of 3 halen. Minimaal 70% is level 1, vanaf 80% level 2 en boven de 90% is level 3. Colin had ook gelijk badges meegenomen met de niveau’s voor de mensen die het zouden halen.

Ik ben zo blij als een kind met mijn plakplaatje...

Ik ben zo blij als een kind met mijn plakplaatje…

Naar goed gebruik naai je deze badges op je uniform voor alle extra kwalificaties die je als Field Guide gehaald hebt. Op de één of andere manier wil je zelf dan natuurlijk ook per se zo’n badge hebben… Na een stuk of tien medestudenten (waarvan er inmiddels twee het niet gehaald hadden), kwam ik aan de beurt. Hij hield zich even stil om de spanning op te bouwen, maar toen kwam het hoge woord eruit; 70% en daarmee dus precies gehaald. Drie van ons (CJ, Andy en Matt) hebben level 2 gehaald, waarbij Matt met 88% de hoogste score had. Drie van ons hebben het uiteindelijk niet gehaald, wat natuurlijk vreselijk balen is voor hen. De rest van de groep heeft net als ik level 1 gehaald, waaronder mijn kamergenoot James. Wij hebben dus al een klein feestje bij de koelkast gevierd.

De mensen die het haalden feliciteerden elkaar uitgebreid. Je merkte wel dat het een lange en zware week was geweest en dat er meer mensen in de piepzak zaten of ze het wel gehaald hadden. De ontlading was groter dan ik van tevoren had verwacht. Uiteindelijk was dit denk ik wel één van de leerzaamste en leukste weken tot nu toe. Dit soort lange periodes buiten in het veld, bezig met echt lastige dingen, geeft je het gevoel dat je echt stappen maakt om een serieuze safarigids te kunnen worden. En ik ben superblij dat ik het met een kwalificatie heb kunnen afronden, anders was het toch wel een anti-climax geweest.

Al onze trainers haalden level 3 (boven de 90%), met een eervolle vermelding voor Conraad, die 99% haalde. De enige fout die hij maakte is de vraag die mij uiteindelijk over de streep getrokken heeft; het spoor van de motor…

Eerste deel van het tracking-assessment

vrijdag 23 augustus

Voor de vierde dag op rij ging de wekker om 4:45 uur en zaten we om 6 uur in de auto richting Makalali. In de ochtend hebben we niet heel veel sporen meer geoefend, maar vooral tijd besteedt aan ’trailing’, oftewel het volgen van een spoor. Dit deden we door in twee groepen uit elkaar te gaan, waarbij de ene groep de andere moest proberen te volgen door de bush. Dat blijkt niet al te lastig, al wist Colin ons uiteraard nog wat tips te geven waardoor het nog makkelijker werd.

We wachten geduldig in de Jeeps tot Colin de eerste sporen uitgekozen heeft

We wachten geduldig in de Jeeps tot Colin de eerste sporen uitgekozen heeft

Na de brunch was het tijd voor het echte werk; we vertrokken om 14 uur naar Makalali voor het eerste deel van ons assessment. Het assessment beslaat anderhalve dag, waarin we minimaal 35, maar waarschijnlijk meer dan 50 sporen of soorten mest moeten identificeren. Daarbij kunnen we vragen krijgen die variëren van welk dier het was, tot wat zich op een bepaalde plek heeft afgespeeld. Soms krijgen we een pootafdruk waarvan we dan aan moeten geven welke van de vier poten het is. De vragen worden ingedeeld in drie categorieën van moeilijkheid; niveau 1, 2 en 3. Voor niveau 1 vragen krijg je 1 punt als je het goed hebt, maar 3 punten aftrek als je het fout hebt. Voor niveau 2 krijg je 2 punten als je het goed hebt en 2 strafpunten als je het fout hebt en voor niveau 3 krijg je 3 punten als je het goed hebt en 1 punt aftrek als je het fout hebt. Interessante manier van scoren dus.

Van onder naar boven: Shawn, Andy, CJ en Vic

Van onder naar boven: Shawn, Andy, CJ en Vic. Foto: Macon Bianucci

Omdat we met zijn twintigen zijn worden we steeds in groepjes van vier tot een aantal sporen toegelaten. Er is dus relatief veel wachttijd tussendoor, met daarbij natuurlijk het vergelijken van antwoorden. Daarnaast merk je dat de spanning van het examen af en toe afgeblazen moet worden. Er worden dus ook veel gelachen en druk gedaan.

Eén van de manieren om de tijd te doden was het vermaarde ‘poep-spoegen’. Dat is inderdaad precies wat het woord zegt (ik kan er helaas niks mooiers van maken). Had me voorgenomen hier niet aan mee te doen, maar kon natuurlijk niet achterblijven nu het zover was. Het gaat als volgt in z’n werk: je pakt een mooie gedroogde keutel van een Kudu, stopt die in je mond en probeert die vervolgens zo ver mogelijk uit te spoegen.

Het is gelukkig minder smerig dan het klinkt, kan ik nu gelukkig uit eigen ervaring vertellen. Bovendien leek het er lange tijd op dat ik ging winnen… totdat ik uiteindelijk door de laatste deelnemer verslagen werd. Het was (hoe kan het ook anders in de laatste minuut) onze Duitser Bernhard. Ergens ben ik ook wel blij dat ik de toch ietwat twijfelachtige eer van ‘verste poep-spoeger’ niet hoef te dragen… Helaas (gelukkig?) is er geen beeldmateriaal van dit evenement.

Stable Tennis of Dungball; over de naam van deze nieuwe sport zijn we het nog niet helemaal eens. V.l.n.r.: Nuria, Debby en Emma

Stable Tennis of Dungball; over de naam van deze nieuwe sport zijn we het nog niet helemaal eens. V.l.n.r.: Nuria, Debby en Emma

Daarnaast hebben de dames een nieuwe sport ontwikkeld; kaatsen met Zebra-mest. Is het te merken dat we niet meer vies zijn van uitwerpselen? Eén met de natuur zullen we maar zeggen…

Om alle baldadigheid heen zijn we uiteraard ook zeer serieus bezig geweest en hebben we uiteindelijk 15 sporen gedaan in drie etappes. Na elke etappe heeft Colin ons meegenomen langs de sporen en de groede antwoorden gegeven en uitgelegd. Uiteindelijk bleek ik er 13 van de 15 goed te hebben. Colin geeft bewust niet aan wat het moeilijkheidsniveau is van de vragen dus ik heb geen idee hoe zwaar dit op het totaal gaat wegen, maar het is in ieder geval veel beter dan het de hele week geweest is!

Met Andy na afloop van het assessment vandaag

Met Andy na afloop van het assessment vandaag. Foto: Macon Bianucci

Zegt nog niks, maar geeft de burger moed voor de overige 35+ vragen van morgen…

… nu ga ik maar eens lang en hard mijn tanden poetsen.

Spoorloos….

donderdag 22 augustus
Het programma van deze week...

Het programma van deze week…

… veel meer woordspelingen met ‘spoor’ heb ik niet meer, wat dat betreft is het goed dat de week bijna ten einde is. Normaal gesproken plaats ik op zondag altijd het programma voor de komende week. Deze week had ik dat niet gedaan omdat het de hele week maar over één ding gaat: tracking. BIj deze echter alsnog het bord om te illustreren dat er verder echt niet zo heel veel gebeurt. Vandaag dus ook niet veel bijzonders te melden.

Quizvraag van vandaag: welke van de twee is de Gerbil?

Quizvraag van vandaag: welke van de twee is de Gerbil?

Vanmorgen begon zoals elke morgen deze week op Makalali. Ineens ontstond er wat opschudding; er bleek een dode muis op de weg te liggen (of om precies te zijn: een zogenaamde Gerbil). Sporenonderzoek wees uit dat het om een verkeersongeval bleek te gaan. Trainer Conraad was er als de kippen bij om het diertje in zijn borstzak te stoppen zodat iedereen er foto’s van kon maken. De dames doopten onze enigszins lugubere mascotte al gauw om tot ‘Stuart’ (naar Stuart Little).

Op twee verschillende plaatsen weer sporen geïdentificeerd en weer was het resultaat hetzelfde; ongeveer de helft juist. Ik merk wel dat ik steeds meer in de buurt zit; als ik het fout heb dan kies ik in ieder geval voor een aannemelijk alternatief.

Colin illustreert een en ander met het sporenboek terwijl Cobus aandachtig meeleest

Colin illustreert een en ander met het sporenboek terwijl Cobus aandachtig meeleest

Morgenochtend is het de laatste mogelijkheid om te oefenen want ’s middags begint het assessment, dat anderhalve dag duurt. Die tijd hebben we nodig omdat we met z’n twintigen zijn en allemaal tussen de 50 en 70 sporen moeten identificeren. Die moeten van tevoren uiteraard door Colin gevonden en beoordeeld worden. Daarnaast ondergaan ook onze trainers weer een assessment om te bepalen op welk niveau zij zitten. Al met al zorgt dat er dus voor dat we tot en met zaterdagmiddag nodig zullen hebben. Als het gaat regenen tussendoor moeten we zelfs rekening houden met assessment op zondag.

 

 

Perfecte sporen van een African Civet; zie hoe deze zijn achterpoot op de plaats van zijn voorpoot zet

Perfecte sporen van een African Civet; zie hoe deze zijn achterpoot op de plaats van zijn voorpoot zet

Vandaag rond het water onder andere reigersporen bekeken

Vandaag rond het water onder andere het spoor van een reiger bekeken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bewijsmateriaal op de plaats delict (door mij overigens vakkundig over het hoofd gezien)

Bewijsmateriaal op de plaats delict (door mij overigens vakkundig over het hoofd gezien)

Na de brunch zijn we vanmiddag op de campus gebleven. Colin en Jacques hadden voor de verandering voor ons ‘crimescenes’ uitgezet. CSI Bushwise dus. Een leuke afwisseling van het identificeren van dierensporen; op basis van waargebeurde praktijksituaties in Kruger Park moesten we achtereenvolgens sporen van een stroper op blote voeten, een schietpartij met een gewonde en twee vluchtelingen met een kind juist interpreteren. We sloten de middag af met een vraag- en antwoordsessie voor de sporen die ons problemen bezorgen.

Vanavond is het water afgesloten en schijnbaar is er iemand bezig om iets te repareren… ben benieuwd of het alweer werkt, ga maar eens kijken of er nog gedoucht kan worden.

 

Op het goede spoor

woensdag 21 augustus
Colin ziet het nog wel zitten

Colin ziet het nog wel zitten

Dag drie van de Cybertracker-cursus (waarom het precies ‘Cyber’ heet is trouwens nog niet echt duidelijk geworden). Vandaag is weer het zelfde stramien als gisteren (en morgen); ’s ochtends en ’s middags naar Makalali om sporen te identificeren en zo veel mogelijk te oefenen voor de assessments van vrijdag en zaterdag.

Deze keer liet Colin tussen de middag in het klaslokaal wat beelden zien vooruitlopend op volgende week, wanneer we beginnen met ‘Advanced Rifle Handling’. Ging onder andere over de oefeningen die we moeten doen met gesimuleerde aanvallen van dieren. Daarnaast liet hij een filmpje zien waarin hij écht moest schieten op een buffel die aanviel. Raak dus (anders kon hij het niet navertellen); ze moesten opzij stappen want het beest viel letterlijk dood voor hun voeten. Als je dat ziet besef je je dat je het zelf niet zo maar één twee drie zult kunnen. Iedereen kijkt wel uit naar het begin van de oefeningen volgende week, al zal het daarna nog enige tijd duren voordat we zelf überhaupt een (oefen)schot lossen.

Vanmiddag zoeken we in het gebied 'Thorny Thickets' naar sporen

Vanmiddag zoeken we in het gebied ‘Thorny Thickets’ naar sporen

Na de middag weer naar Makalali om sporen te identificeren, op enige afstand gadegeslagen door een olifant! Trevor moest dus met extra aandacht de wacht houden terwijl wij bezig waren, maar het dier is nooit echt in de buurt gekomen. Met betrekking tot het tracken zelf; ik word er nog niet heel veel beter in. In de middag hadden we circa 30 vragen, waarvan ik er de helft goed had. Dat is dus nog lang niet voldoende voor een level 1 score. Vooral de antilopen vormen voor mij een groot struikelblok.

Een paar voorbeelden van de opdrachten van vandaag

Een paar voorbeelden van de opdrachten van vandaag

We worden ook geacht uitwerpselen te identificeren

We worden ook geacht uitwerpselen te identificeren

Heb een groot aantal foto’s gemaakt van de sporen van vandaag, dus die moet ik de komende dagen nog maar eens doornemen. In ieder geval goed dat we nog anderhalve dag kunnen oefenen dus.

Inmiddels hebben we de resultaten van ‘Viewing Potentially Dangerous Animals’ van afgelopen zaterdag alweer binnen; had 91% en daarmee dus een goed begin van het nieuwe semester.