Maand archief: september 2013

Vroege vogels

woensdag 25 september
Emerald-spotted Wood-Dove

Emerald-spotted Wood-Dove

Tussen de campus en Makalali is het ongeveer tien minuten rijden over de zandweg. Deze weg gaat onder andere over de Makhutswi-rivier en dat is onze eerste stop op de twee praktijkdag over vogels. Vandaag zijn we de hele dag met Conraad en hij heeft er duidelijk zin in; vandaag gaan we proberen meer vogels dan de andere groepen te identificeren. We starten voortvarend om 5:30 uur en al voordat we in Makalali zijn, hebben we meer dan 30 vogels gezien. Charles, die ook vanochtend weer met ons meegaat, moet uiteindelijk een uur geduld hebben voordat we bij de poort van Makalali zijn, waar hij staat te wachten. Het plan van vanochtend is om zo veel mogelijk in de buurt van water te komen, dus met dat in het achterhoofd stippelt Charles een route uit.

Crested Barbet

Crested Barbet

Arrow-marked Babbler

Arrow-marked Babbler

 

 

 

 

 

 

 

 

Charles (l) en Conraad (r) lopen tijdens de pauze terug naar de dames van onze groep

Charles (l) en Conraad (r) lopen tijdens de pauze terug naar de dames van onze groep

 

Het gaat sneller en makkelijker dan gisterenmiddag in Makalali, zeker als we op een gegeven moment bij een Jackalberry (boom) langs de rivier komen, waar allerlei verschillende vogels komen en gaan. We pauzeren weer op dezelfde plek waar we gisteren de leeuw (Kalahari Jr.) gezien hebben, en volgen zijn sporen tot aan Weaver Nest Dam, een favoriete plek vanwege de nijlpaarden die er altijd te zien zijn en de watervogels die we nog nodig hebben voor de lijst. Voor het eerst goed een Malachite Kingfisher kunnen zien, al is hij zo klein dat foto’s maken lastig blijft. Ook lijkt mijn camera kuren te hebben; misschien is het de hitte in de lens/ camera, of het stof op de lens (begint wel erg stoffig te worden). In ieder geval heeft m’n camera moeite scherp te stellen dus na de lunch volgt een grondige schoonmaakpartij.

 

Malachite Kingfisher met daarnaast weerspiegeling van een Blauwe Reiger

Malachite Kingfisher met daarnaast weerspiegeling van een Blauwe Reiger

Malachite Kingfisher

Malachite Kingfisher

 

 

 

 

 

 

 

European Roller heeft zojuist een Dragonfly gevangen. Mijn eerste identificatie "Atlantic ehhh.. thing" werd niet goedgekeurd. Nog even oefenen dus...

European Bee-eater heeft zojuist een Dragonfly gevangen. Mijn eerste identificatie “Atlantic ehhh.. thing” werd niet goedgekeurd, gek genoeg. Nog even oefenen dus voor ik mezelf een echte vogelaar mag noemen…

Onze aartsvijanden, groep B, arriveren ook bij de brug

Onze aartsvijanden, groep B, arriveren ook bij de brug

In de middag lijkt alles weer goed te functioneren voor de tweede ronde, deze keer in Chimoyo (onze buurman). Omdat daar naar verwachting weinig vogels te vinden zijn, stelt Conraad een alternatief plan voor. Op de campus is naar verwachting een aantal vogels te vinden die we vandaag nog niet op de lijst hadden, dus daar blijven we een half uurtje rondom het eetgedeelte hangen om vogels te spotten. Daarna gaan we naar de brug over de Ga-Selati rivier (ten noorden van de campus, waar de Makhutswi-rivier ten zuiden van ons licht). Daar aangekomen is er niet heel veel leven te bekennen, maar kunnen we toch nog wat nieuwe vogels aan ons lijstje toevoegen.

Marico Sunbird

Marico Sunbird

Marico Sunbird in de vlucht

Marico Sunbird in de vlucht

 

 

 

 

 

 

 

 

Water Thick-knees, let op de bizar grote ogen

Water Thick-knees, let op de ogen

 

Uiteindelijk komen we tot 104 verschillende soorten voor vandaag. Geen slechte score, maar nog altijd 10 minder dan groep B, die ons gisteren ook al nipt verslagen hadden. Zij hebben dan ook Mayra in de groep, de spot-machine onder de studenten. Morgen de laatste kans om ze te verslaan, als we de hele dag met Trevor op vogeljacht gaan. Het is trouwens weer erg warm. In combinatie met de lange dagen zorgt dat ervoor dat iedereen behoorlijk op zijn tandvlees loopt. Maar alles is relatief, je hoort mij niet klagen als ik na een lange dag op de brug naar weer een Afrikaanse zonsondergang kan kijken…

 

 

Zonsondergang bij de Ga-Selati rivier

Zonsondergang bij de Ga-Selati rivier

Krokodillen en een leeuw in vogelweek

dinsdag 24 september

De komende drie dagen staan in het teken van praktijkles vogels herkennen. Én van de competitie welke groep er het meest kan vinden. We rijden vandaag met Cobus, ’s ochtends in Makhutswi en ’s middags in Makalali. Voordat we in het Makhutswi-reservaat proberen we op de campus en op de brug over de rivier Makhutswi al zo veel mogelijk vogels af te “vinken”. Dat is belangrijk omdat een aantal soorten alleen in alle vroegte te vinden zijn, dus als we een kans willen maken om te winnen moeten we direct starten met vogels identificeren en op de lijst zetten.

Red-billed Oxpecker op een paard

Red-billed Oxpecker op een paard

Brown-hooded Kingfishers

Brown-hooded Kingfishers

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Giraf met ernstige gezwellen

Giraf met ernstige gezwellen

Dat gaat vrij aardig, want voordat we goed en wel onderweg zijn hebben we er al twintig op de lijst staan, waaronder twee Brown-hooded Kingfishers. Eenmaal in Makhutswi willen we zo snel mogelijk naar het water om de watervolgels toe te kunnen voegen. Daar aangekomen blijkt echter dat er een wagen met toeristen staat. De afspraak is dat wij dan uit de buurt (en zelfs uit het zicht) blijven, om de ervaring van die mensen niet te verpesten. Na een tijdje elders bezig geweest te zijn, rijden we terug richting het water en komen we de Jeep tegen met de toeristen. Hun gids vraagt Cobus of er nog iets te zien was, maar behalve een Giraf (met een ernstig en onsmakelijk ogende huidziekte) hebben wij weinig gezien dat voor toeristen interessant is (ervan uitgaand dat het geen vogelaars zijn). De gids verteld ons dat ze een visarend bij het water hebben gezien, dus wij snellen erop af om deze ook aan de lijst toe te kunnen voegen. Daarnaast zien we er ook nog reigers en Whitefaced Whistling Ducks.

White-faced Whistling Ducks vanaf lage positie, met dank aan Cobus voor de tip

White-faced Whistling Ducks vanaf lage positie, met dank aan Cobus voor de tip

Dragonfly

Dragonfly

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat heeft 'ie in z'n bek?

Wat heeft ‘ie in z’n bek?

Aan de overkant van het water zien we een krokodil liggen. Meestal is dat een constatering die tot weinig opwinding leidt, en zo ook nu. Ze liggen een beetje in de zon en als je er eentje gezien hebt, heb je ze allemaal wel gezien. We waren in Krugerpark extreem gelukkig om ze in actie te zien met het dode nijlpaard. We gaan half rond het water en op een gegeven moment valt het op dat er iets uit de bek van de krokodil steekt. Omdat hij met zijn rug naar ons toe ligt, kunnen we niet goed zien wat het is. Weer iets verder lijkt het iets van een achterpoot van een dier te zijn, een wrattenzwijn misschien?

Oh, dat...

Oh, dat…

Weer iets verder zien we ineens wat het is; een kleinere krokodil! Cobus vertelt dat dit niet ongewoon is; krokodillen zullen zo’n beetje alles eten wat ze de baas zijn. De krokodil ligt uiteindelijk 45 minuten ogenschijnlijk onbewogen, maar we krijgen steeds beterzicht op wat hij in zijn bek heeft en dat ziet er toch wel indrukwekkend uit. Zo zie je maar; in Makhutswi verwachten we eigenlijk nooit iets spectaculairs te zien, maar als je erop uitgaat is er altijd de kans dat je iets moois ziet. Het ging vandaag dan wel om vogels, maar dit is wel erg lekker meegenomen.

r_IMG_8446

In de middag gaan we naar Makalali, waar Charles bij de poort staat om met onze groep mee te gaan. We zien een stuk minder vogels en hebben een rustige, weinig opwindende rit.

In de schemering ben je hier toch wat meer beducht op...

In de schemering ben je hier toch wat meer beducht op…

Dan is het tijd voor de koffie, op een mooie plek bij de rivier. Ik ben vanmiddag tracker en loop als eerste naar de waterkant (niet helemaal, want dat is link). Als Charles later volgt vraagt hij me of ik wel gecheckt heb of alles veilig is. “Je wilt niet weten hoe vaak ik hier op leeuwen ben gestuit”, roept hij nog. De kust blijkt echter veilig en we gaan gezellig aan de koffie. Aan het eind van de pauze staan Cobus, Lawrence en Vic over de rivier te kijken, als Cobus ineens achteruit loopt en Vic en Lawrence wenkt het zelfde te doen. Wat blijkt: aan de overkant van de rivier staat een mannetjesleeuw ingespannen naar hen te staren! Dan verdwijnt hij achter een bosje en zien we hem later weer in de ‘stalk’-houding tevoorschijn komen. Tijd om terug te gaan naar de auto dus.

Op de terugweg zoek ik naar wild, voorop de auto met de zaklamp. We komen nog waterbokken, zebra’s en twee stekelvarkens tegen. Heel veel vogels hebben we vanavond niet meer gezien, maar het was al met al wederom een zeer geslaagde dag.

 

Vogels

maandag 23 september

Charles neemt vandaag de eerste dag van de vogelweek voor zijn rekening. Niet verrassend, want hij is de grootste vogelkenner en een zelfverklaarde ‘bird nerd’. De ochtend bestaat uit de langste les in het klaslokaal tot nu toe; van 7:00 tot 11:15 uur. Het resultaat mag er zijn; 16 A4-tjes volgekalkt met informatie die we allemaal moeten kennen voor het examen van zaterdag. Gelukkig is dat deze week het enige examen.

Het grote voordeel van de lange les is dat we erin geslaagde zijn alle stof uit de twee lessen die deze week gepland stonden in één ochtend door te nemen. Dat betekent dat het programma omgegooid kan worden en er nu van morgen tot en met donderdag drie dagen achter elkaar zowel ’s ochtends als ’s middags gamedrives gericht op vogels gepland staan. Dat is voor ons veruit de langste periode non-stop gamedrives achter elkaar.

Pied Kingfisher; een voorbeeld van een vogel

Pied Kingfisher; een voorbeeld van een vogel

In de middag zijn we gestart met vogelidentificatie; Charles had een heleboel slides meegenomen van allerlei vogels die hier voorkomen. Wij moesten eerst als groep en later individueel aangeven om welke vogels het ging. Dat viel nog niet tegen, al zijn er ook een heleboel vogels waarvan je geen idee hebt waar te beginnen met zoeken.

Morgen dus het ‘echte werk’, en eindelijk een uitgelezen mogelijkheid om mijn verrekijker, die tot nu toe slechts mondjesmaat gebruikt is, eens goed uit te proberen. Nu weer een uurtje vogelgeluiden herkennen oefenen en dan vroeg naar bed; vanaf nu beginnen de gamedrives om 5:30 omdat het eerder licht is. Dat betekent dat de wekker alweer om 4:15 gaat….

Bird is the word!

zondag 22 september

Het waait al sinds gisteren behoorlijk hard en het is vandaag slechts 15 graden. Omdat we niet al te veel ruimte hebben in onze kamer, ga ik toch maar aan de slag in het klaslokaal. Een open ruimte, dus twee fleece-truien over elkaar zijn geen overbodige luxe. Een schril contrast met de voorbije dagen, toen we met de zwembroek aan zaten te studeren en het nog nauwelijks te harden was met 38 graden. Past schijnbaar bij de tijd van het jaar; nog één koudere periode voordat het langdurig warm en drukkend wordt.

Het programma voor deze week

Het programma voor deze week

Deze week is het zoals gezegd bird-week. Gaat weer intensief maar naar verwachting ook heel leuk worden. Maar liefst twee keer een theorieles (vaker dan welk ander onderwerp ook), en op woensdag en donderdag twee volle dagen praktijk. Daar omheen krijgen we nog vogelidentificatie, op basis van uiterlijk én geluid. We moeten voor ons praktijkexamen op de laatste zaterdag van dit semester 60 vogels op geluid kunnen herkennen en 160 op uiterlijk! Dat wordt buffelen dus. Vandaag begonnen met de geluiden en het valt niet echt mee hoeveel ik er nu weet… minder dan 10 van de 60. Daarna het vogel-hoofdstuk in het werkboek ingevuld als voorbereiding op de les van morgenochtend. Dit alles zoals elke zondag met Radio Rijnmond via de internet-radio om Feyenoord-Utrecht te kunnen volgen.

Verder vandaag gebruikt om mijn St. Lucia-filmpje wat verder te bewerken (nog niet klaar) en om het filmpje dat ik afgelopen donderdag van Conraad heb gemaakt te bewerken en op YouTube te zetten. Hierin doet trainer Conraad oefening nummer vier van de zeven Advanced Rifle Handling-oefeningen die er zijn; “Immediate Action Exercise”. Daarin moet je binnen 22 seconden drie schoten afvuren, waarbij er van de drie kogels in het magazijn één blindganger zit. Die moet er zijdelings uitgegooid worden. Uiteindelijk moeten er nog drie kogels geladen worden waarvan er nog één afgeschoten moeten worden. Dit alles moet binnen een tijd van maximaal 22 seconden. Dat lijkt makkelijk als je het Conraad zo ziet doen, maar is lastiger als je er zelf voor staat (vooral alles in de juiste volgorde en volgens het juiste protocol doen valt best tegen).

Als afsluiter nog twee foto’s van het strand in St. Lucia; het filmpje is (hopelijk) volgend weekend klaar.

In volle bepakking op het strand...

In volle bepakking op het strand…

... twee cameratassen en een rugzak. Foto's: Mayra van den Brink

… twee cameratassen en een rugzak. Foto’s: Mayra van den Brink

Effe rustig aan

zaterdag 21 september

Het meest opzienbarende dat er over vandaag te melden is, is dat de temperatuur stevig gedaald is er een harde wind waait. Dat is best wel lekker na de hitte van afgelopen week. Nog geen onweer, maar je merkt aan alles dat dat niet lang meer op zich zal laten wachten. In het klaslokaal waait het tentdoek inmiddels vervaarlijk heen en weer en hebben we de ventilatoren maar vast uit voorzorg op de grond gezet.

Warthog neemt een modderbad, van de gamedrive op woensdag

Warthog neemt een modderbad, van de gamedrive op woensdag

Vanmorgen om 4 uur ging de wekker, nog even op de valreep zo veel mogelijk te studeren voor de examens ‘Biomes’ en Weer & Klimaat om 7 uur. Allebei niet al te moeilijk en zeer kort, dus na 40 minuten was het alweer gebeurd. Vervolgens met Lawrence en Ash naar Hoedspruit gegaan voor het inmiddels vaste zaterdag-ritueel; boodschappen doen en uitgebreid lunchen. Op de parkeerplaats bij de Pick & Pay komen we Charles en Shirell tegen, die ons vragen op de terugweg even langs Khamai Reptile Center te rijden. Daar liggen certificaten voor ons klaar, nog van de dag die we daar in juli gehad hebben (weer eentje voor de verzameling).

Na een middagdutje (de eerste sinds ik hier ben, echt!) wat gegeten en het klaslokaal in om wat te werken aan de filmbeelden van St. Lucia en dit blog te doen. Inderdaad, niet zo heel veel te melden dus, maar juist zo’n dagje was wel een keer zeer welkom.