Allereerst iedereen hartelijk dank voor alle reacties en felicitaties! Hartstikke leuk om te lezen allemaal…

Ik wist gisteren dat het een Bee-eater was, maar niet welke. De European Bee-eater dus…

De dag begon vandaag met een gamedrive. Het was mijn beurt om de toerist te spelen bij een assessment van Andy (die gisteren bij mij in de wagen zat). Helaas voor hem heeft hij het niet gehaald, al krijgt hij gelukkig nog wel een kans om het over te doen. Vanmorgen is James ook aan de beurt geweest en hij heeft het wel gehaald. Zojuist zijn Lawrence en Matt teruggekomen van hun drives, en ze krijgen ‘as we speak’ hun terugkoppeling.

Na de ochtend ben ik aan de slag gegaan met de twee opdrachten die ik van Charles had meegekregen naar aanleiding van mijn assessment. Zie de foto hiernaast (die ik vanmorgen op de gamedrive op dezelfde plek heb genomen als waar ik ze gisteren gezien heb), met daarop de vogel die ik maar half kon identificeren. Daarnaast moest ik me verder verdiepen in het broedgedrag van de Red-billed Buffalo Weaver. Charles was tussen de assessments door ook rond het klaslokaal waardoor ik een en ander snel met hem kon bespreken. Hij was tevreden en dus ben ik nu echt 100% klaar met mijn praktijkassessment.

Blue Wildebeest…

… ze staan veel te weinig op de foto

Het wemelt hier sinds een week of twee van de mestkevers

Vervolgens aan de slag gegaan met mijn tweede werkboek; dat voor het Trails Guide-examen van volgende week vrijdag. Dat is letterlijk het allerlaatste wat we qua opleiding doen. Daarna ben ik hier nog een maand, waarvan er nog twee weken Bushwise-programma is, maar dat zijn eigenlijk alleen maar uitstapjes in de omgeving en gamedrives. Het overgrote deel van de studenten zal dan ook al weg zijn. Over anderhalve week is het dus zo’n beetje ‘over’ en na mijn assessment voelt dat ook wel echt zo. Geen drama, ik zie er ook niet tegenop om weer terug te gaan naar Nederland, maar wel zorg om de spanning er nog even op te houden. Ook mijn Trails Guide wil ik namelijk gaan halen, om niet in mineur af te sluiten. Vanmiddag was dus een ouderwets middagje klaslokaal waarin ik in ieder geval goed meters heb kunnen maken. Als beloning kregen we rond een uur of zes een mannetjes Nyala te zien die bij onze dam wat kwam drinken.

Mannetjes-Nyala komt wat drinken…

… en ik moet werken aan m’n stealth-skills

Gisteren trouwens helemaal vergeten om de foto’s van mijn koffietafel in het bericht te zetten! Dat is nu gecorrigeerd, zie het bericht van gisteren als je wilt weten hoe wij een bakkie deden op de savanne.

De European Bee-eater is een zogenaamde ‘palearctic migrant’; dat betekent dat hij
migreert van en naar Europa (zoals de naam al doet vermoeden). Daarbij kan hij afstanden
overbruggen tot wel 500 kilometer per dag.

Gevolg is dat hij flink ‘afgevallen’ zuidelijk Afrika bereikt, waar hij eerst moet aansterken.
Dat doet hij door geruime tijd op grote hoogte (al vliegend dus) alleen maar te eten.
Daarna pas komt hij naar beneden zodat wij hem kunnen zien. De kleuren van
zijn veren zijn ook vaal na de reis. Het duurt wat langer voordat die weer in
hun volle glorie zijn hersteld.