Fright Night

zaterdag 16 november

Zojuist van het eetgedeelte op de campus teruggelopen naar onze kamer, met twee lampen voortdurend de grond en bosjes afzoekend. Gisteren heeft Cobus een Mozambique Spitting Cobra gevangen naast de kamer van Matt en Andy. Daarna is hij in de auto gestapt en heeft hij de slang een stuk verderop weer uitgezet. Onderweg kwam hij op de weg nog een Black Mamba tegen (de gevaarlijkste van allemaal). Dat was voor hem aanleiding om mij met de walkie talkie op te roepen. Ik ben deze week namelijk camp manager (dat zijn we nu bijne alle twintig een keer een week geweest), dus draag ik de walkie talkie waarmee we voor noodgevallen in verbinding staan met de trainers.

Cobus vroeg me een rondje langs alle kamers op de campus te maken om iedereen te waarschuwen dat er vanavond zeer veel slangen ‘buiten’ waren. Het was zaak dat iedereen die naar buiten ging hoge schoenen moest dragen én absoluut niet zonder zaklamp op stap mocht. Toen ik bij Iris kwam om haar te waarschuwen wist ze me te vertellen dat ze bij haar caravan het spoor van een grote slang had gezien. Rondom het eetgedeelte waren de nodige kleine slangen en bij Vic en Sean’s kamer aangekomen wisten die me te vertellen dat ze net een schorpioen van het gevaarlijke soort (Buthidae) naar buiten hadden gebezemd, terwijl hij hevig de bezem aan het aanvallen was.

Omdat het buiten aanvoelt als het reptielenhuis in Blijdorp, is het niet zo raar dat al het kruipende spul naar buiten was gekomen. Geeft wel een extra dimensie… en je weet gelijk weer dat je toch echt in Afrika bent (zelfs op onze veilige campus). Fast forward naar vanavond: Ben wist ons te vertellen dat hij rond een uur voordat we thuiskwamen en plof hoorde (hij lag op zijn bed met de deur open). Toen hij om het hoekje keek zag hij een zeer grote slang heel snel wegschieten. Hij dacht aan een Black Mamba, al is een Mozambique Spitting Cobra van achteren ook makkelijk daarmee te verwarren. In ieder geval weer een herinnering dat we hier steeds weer op ons hoede moeten zijn.

Terug naar vanochtend… rond 7 uur vertrekken de eersten (Debbie en Matt) van de grote uittocht. Een rare dag, met de nodige tranen. James, Ash, Tina, Ben en ik gaan rond 9:15 uur naar Hoedspruit, dus maken we zelf een rondje langs iedereen waarvan we weten dat die vandaag vertrekken. Nu pas merk ik hoe snel het allemaal is gegaan; het voelt alsof het veel korter was dan ik van te voren gedacht had.

Ash en James 'up close and personal' met een Hyena

Ash en James ‘up close and personal’ met een Hyena

In Hoedspruit wat gegeten en daarna Ben & Tina en Ash naar de Avis gebracht om hun huurauto’s op te halen. Daarna zijn James, Ash en ik naar Moholoholo Wildlife Rehabilitation Centre geweest; een opvanghuis voor gewonde of zieke dieren. Interessant om alle dieren van heel dichtbij te zien en leuk om te zien hoe onze ‘collega’-gidsen de rondleiding doen. James, Ash en ik zijn natuurlijk erg kritisch op wat de gids allemaal verteld maar eerlijk is eerlijk, hij doet het goed. We krijgen de kans om tijdens de rondleiding nog wat dieren aan te raken.

De Bateleur laat gewillig toe dat we zijn kop krabben

De Bateleur laat gewillig toe dat we zijn kop krabben. Foto: James Kiely

Vooral de Bateleur was mooi om te zien; tot nu toe heb ik ze in het wild nog niet zien zitten maar alleen zien vliegen. Nu kan ik ze van een halve meter in de kooi zien en mogen we er een zelf op zijn kop krabben (vindt ‘ie lekker). Daarnaast een Cheetah geaaid die een stuk ruwere vacht heeft dan je misschien zou denken. Het is wel bijna massatoerisme… rond de 50 toeristen staan in een lange rij om allemaal het dier te aaien (die gepaaid wordt met wat vers vlees). Maar wij kunnen natuurlijk niet achterblijven dus sluiten we achteraan in de rij aan…

De Cheetah is gewend door iedereen geaaid te worden...

De Cheetah is gewend door iedereen geaaid te worden…

... en weet inmiddels ook feilloos de camera te vinden

… en weet inmiddels ook feilloos de camera te vinden. Foto: James Kiely

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stoffel de Honey Badger krijgt wat lekkers...

Stoffel de Honey Badger krijgt wat lekkers…

... en laat zien waarom zelfs leeuwen een ommetje doen als ze hem tegenkomen (de Honey Badger valt bij voorkeur genitaliën aan)

… en laat zien waarom zelfs leeuwen een ommetje doen als ze hem tegenkomen (de Honey Badger valt met deze gemene tandjes bij voorkeur mannelijke genitaliën aan)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een volwassen Bataleur...

Een volwassen Bateleur…

... en een jong (pas na zeven jaar krijgen ze kleur)

… en een jong (pas na zeven jaar krijgen ze kleur)

 

 

 

 

 

 

 

 

De Cheetah rust uit na gedane zaken

De Cheetah rust uit na gedane zaken

African Harrier Hawk laat zijn specialisatie zien: gewrichten die twee kanten op buigen helpen in rare hoeken te hangen om nesten in holen leeg te graaien...

African Harrier Hawk laat zijn specialisatie zien: gewrichten die twee kanten op buigen helpen in rare hoeken te hangen om nesten in holen leeg te graaien…

Na dit uitje via Sleepers in Hoedspruit (afhaalmaaltijd) weer terug naar de campus. Eenmaal terug horen we achter de keuken een onheilspellend geklater. Onderzoek wijst uit dat een van de enorme tonnen (onze drinkwater-reservoir) begint over te lopen. Het water uit de kraan doet het nog wel, maar er loopt enorm veel water weg. De natuurlijke bron die onze watervoorraad voedt staat onder spanning dus blijft pompen en er lijkt nu niets te zijn dat die druk tegen houdt. Met Sean (die vertrekt samen met James dinsdag pas) gekeken en besloten de kraan van de bron dicht te draaien. Hopelijk hebben we morgen geen gevalletje waterschade. Gelukkig komt Cobus ook nog even langs zodat we kunnen bespreken wat te doen. Én wat te doen als het water weer uitvalt, aangezien er de komende week niet elke dag een trainer beschikbaar is om onze problemen op te lossen…

Bij het uitzoeken van zijn foto's kwam Vic er nog eentje tegen die hij van mij in Kruger Park had genomen tijdens de eerste off-week (lijkt alweer een eeuwigheid geleden)

Bij het uitzoeken van zijn foto’s kwam Vic er nog eentje tegen die hij van mij op de brug over de Olifantsrivier in Kruger Park had genomen (tijdens de eerste off-week; lijkt alweer een eeuwigheid geleden…)

1 reactie op “Fright Night

  1. Peter en Adrie

    Hoi Frank,
    Wederom gefeliciteerd met het behalen van jouw laatste examen.Nu genieten deze
    komende periode.Voor je het weet is het weer voorbij.Dan richting het koude Nederland.

    gr.tante Adrie/oom Peter

Voeg een reactie toe