Hoofdtrainer Charles

African sunrise

Voor het eerst hebben we vandaag een gamedrive in de ochtend. Goed nieuws, want het is hier vroeg donker. De gamedrives zijn tot nu toe steeds aan het eind van de dag geweest, waardoor we maar beperkt tijd hadden om foto’s te maken. Starttijd vanmorgen was 6:00, wat betekent dat de wekker om 4:45 gaat. Om 5:45 aangekomen bij de verzamelplaats (en ontbijtplaats) waar bleek dat Charles al klaarstond voor vertrek. Hij had bij zijn huis (middenin het reservaat) leeuwen gezien en wilde snel terug voordat het te warm werd. In de auto bleek het zeker nog niet te warm. Voor vertrek werd ons aangeraden mutsen, handschoenen, warme kleding etc. mee te nemen wat me toen nog wat overdreven leek. Hier blijkt het ’s avonds en ’s ochtends echter zo koud te worden dat je echt niet zonder kunt. Vanmorgen was het meest extreem, ook al omdat het kraakhelder was. Gevolg was dat we een prachtige zonsopgang te zien kregen.

Na een kleine drie kwartier zoeken hadden we de leeuwen gevonden (dan vergeet je dus gelijk hoe koud je het eigenlijk hebt). Vanaf rechts kwamen ze op onze Jeep aflopen, keurig op de zon. Perfecte omstandigheden om foto’s te maken dus, maar op een gegeven moment kwamen ze zo dichtbij (ca. 1,5 meter van de auto) dat ik m’n camera weggedaan heb om gewoon even te kijken. Al een keer eerder een leeuw van dichtbij gezien maar blijft enorm indrukwekkend. De dag kon dus al niet meer stuk…

Vervolgens nog een African Hawk Eagle en twee kudu’s gezien. Halverwege was het tijd voor de koffiebreak (de ‘hotbox’ met koffie, thee en ware chocolademelk én beskuit is een vast onderdeel van elke gamedrive). Charles had voor ons een hooggelegen plek uitgezocht om te pauzeren, met een fantastisch uitzicht op de rivier, zo’n 60 meter lager (hiervan helaas geen foto’s maar wel video). Na de pauze nog gezocht naar een mannetjesleeuw die door een ander voertuig gespot werd, maar die hebben we niet meer kunnen vinden.

African Hawk Eagle

Makalali Game Reserve

Op de terugweg naar de campus stuitten we op de brug over de Makhutswi-rivier op Vervet monkeys. Op zich geen ongewoon iets, ware het niet dat ze besloten van de ene boom naar de andere te springen (een behoorlijke afstand). Na een paar pogingen erin geslaagd om er eentje mid-air vast te leggen…

Vervet monkey met jeuk

Vervet monkey in de vlucht

Na de brunch stond de eerste ‘virtuele safari’ op het programma. We kregen allemaal een dier toegewezen waarover we een korte presentatie moesten houden, met 10 minuten voorbereidingstijd. Aangezien ik net iets te enthousiast verteld had over het vliegende aapje kreeg ik de Vervet monkey als onderwerp. Tsja… snel op zoek dus naar alles wat ik kon vinden over deze dieren (het enige wat ik zo wist te vertellen was dat de mannetjes felblauwe ballen hebben, maar daar bleef het dan wel bij). Met behulp van mijn zoogdierenboek toch nog vijf minuten vol kunnen maken. Beetje onwennig, maar dat gold voor iedereen wel. Dit gaat snel genoeg wennen, aangezien we dit de rest van de opleiding elke woensdag gaan doen. Enige verschil: vanaf volgende week geen voorbereidingstijd meer. Betekent dus dat we van alle dieren vanaf nu genoeg moeten weten om direct wat feiten te gaan vertellen. Niet gek, aangezien je dat straks als je een gamedrive moet leiden ook moet kunnen, maar wel een beetje intimiderend met onze nu nog erg beperkte kennis. Over beperkte kennis gesproken: ik kom tijd te kort om te studeren en het lijkt erop dat het weer net zo gaat als vroeger… duimen op de goede afloop!

In de middag zijn we weer op gamedrive gegaan. Deze keer naar het wildgebied direct boven Bushwise (een van de twee gebieden waar we vanaf onze lichting dus extra op mogen rondrijden, naast Makalali). Dit gebied is van een prijswinnende buffelfokker. Zijn beste mannetjesbuffels worden voor (voor de fok) 2 miljoen dollar verkocht! Big business dus, en zijn gamefarm ziet er dan ook tiptop verzorgd uit. Veel wild is er verder niet te vinden (of wij weten nog niet waar het te zoeken), wat ertoe leidt dat we extra veel aandacht hebben voor sporen, planten en vragen in het algemeen. Dat is wel het grote voordeel van gamedrives hier; ook als er niets te zien is, is er meer dan genoeg te leren. Na Iris’ avondeten (fried chicken deze keer, en zoals altijd ook nu weer erg lekker) zit ik nu in het klaslokaal m’n foto’s van vandaag bij te werken en dit bericht te typen. Tijd om naar bed te gaan, want morgenochtend om 6 uur staat de volgende gamedrive alweer op het programma. De wekker gaat nu op 4:30, want nog een ochtend zonder koffie….

Nogmaals bedankt voor de vele leuke reacties! Ik kom tijd tekort om te reageren op alles, sorry daarvoor, maar vind jullie berichten hartstikke leuk om te lezen.