Dag drie van de Cybertracker-cursus (waarom het precies ‘Cyber’ heet is trouwens nog niet echt duidelijk geworden). Vandaag is weer het zelfde stramien als gisteren (en morgen); ’s ochtends en ’s middags naar Makalali om sporen te identificeren en zo veel mogelijk te oefenen voor de assessments van vrijdag en zaterdag.
Deze keer liet Colin tussen de middag in het klaslokaal wat beelden zien vooruitlopend op volgende week, wanneer we beginnen met ‘Advanced Rifle Handling’. Ging onder andere over de oefeningen die we moeten doen met gesimuleerde aanvallen van dieren. Daarnaast liet hij een filmpje zien waarin hij écht moest schieten op een buffel die aanviel. Raak dus (anders kon hij het niet navertellen); ze moesten opzij stappen want het beest viel letterlijk dood voor hun voeten. Als je dat ziet besef je je dat je het zelf niet zo maar één twee drie zult kunnen. Iedereen kijkt wel uit naar het begin van de oefeningen volgende week, al zal het daarna nog enige tijd duren voordat we zelf überhaupt een (oefen)schot lossen.
Na de middag weer naar Makalali om sporen te identificeren, op enige afstand gadegeslagen door een olifant! Trevor moest dus met extra aandacht de wacht houden terwijl wij bezig waren, maar het dier is nooit echt in de buurt gekomen. Met betrekking tot het tracken zelf; ik word er nog niet heel veel beter in. In de middag hadden we circa 30 vragen, waarvan ik er de helft goed had. Dat is dus nog lang niet voldoende voor een level 1 score. Vooral de antilopen vormen voor mij een groot struikelblok.
Heb een groot aantal foto’s gemaakt van de sporen van vandaag, dus die moet ik de komende dagen nog maar eens doornemen. In ieder geval goed dat we nog anderhalve dag kunnen oefenen dus.
Inmiddels hebben we de resultaten van ‘Viewing Potentially Dangerous Animals’ van afgelopen zaterdag alweer binnen; had 91% en daarmee dus een goed begin van het nieuwe semester.