Vandaag weer om 7 uur begonnen, met Trevor als trainer. Het onderwerp was ‘ viewing potentially dangerous critters’; oftewel alles wat je potentieel pijn kan doen of zelfs kan doden. Te beginnen met alle insecten en slangen. Tegen de tijd dat we koffiepauze hadden, had een groot gedeelte van de groep jeuk van alle plaatjes die we te zien kregen. Alle spinnen, kevers, teken, centipedes etc. die we moeten zien te vermijden kwamen langs, met plaatjes van de onsmakelijke gevolgen mocht het je niet lukken ze te vermijden.

Na de koffiepauze verder met slangen en de grotere gevaarlijke dieren; de Big Five, maar ook bijvoorbeeld de honey badger (schijnbaar het stoerste beestje van allemaal).

Zaterdagmiddag is vrij, en daar hebben we gelijk goed gebruik van gemaakt door met z’n vijftienen weer naar Hoedspruit te gaan. We hebben vier Zuid-Afrikanen met auto’s, dus dat komt goed uit. Belangrijkste doel voor mij was om bij de plaatselijke computerwinkel een wifi router te kopen. Het is nog niemand met een Windows-computer gelukt aan te loggen op internet hier. Apples en telefoons werken allemaal, Windows laptops niet gek genoeg. Helaas bleek bij aankomst in Hoedspruit dat de computerwinkel op zaterdag dicht is, dus nog steeds geen goede oplossing. Vandaag bleek de (extreem trage) studentencomputer ineens wel op internet te kunnen, dus ik kan nu in ieder geval m’n blog updaten vanaf de campus. Komende week probeer ik met een trainer tussendoor naar Hoedspruit te gaan voor een echte oplossing…

Vanavond mag iedereen los; alcohol is op zaterdag niet gelimiteerd… morgen ongetwijfeld uitslapen!

Ons nieuwe krachthonk

Vandaag is de eerste geheel vrije dag en dus een goeie gelegenheid om wat meters te maken met studeren. Volgende week zaterdag staan de eerste examens op het programma en er moet behoorlijk wat stof doorgewerkt worden om dat tot een goed eind te kunnen brengen. Na het ontbijt even langsgelopen bij Trevor (een van de trainers), die een huisje op de campus voor zichzelf aan het bouwen is. Hij kreeg het idee om een oude legertent op te zetten en in te richten als fitnessruimte. Studeren kon nog wel even wachten (lees: ik grijp elk excuus aan), dus eerst met Trevor en Zuid-Afrikaanse medestudenten Matthew en Sean de tent opgezet. Trevor ging vervolgens zijn fitnessapparaat halen die hij ter beschikking van de studenten heeft gesteld. Er volgen nog een hometrainer en bankje met gewichten en dan kunnen we serieus aan de slag om in beweging te blijven.

In de middag eindelijk tijd gevonden om serieus aan de studie te gaan. Onderwerp is zoogdieren, waarbij het vooral gaat om de verschillende groepen die onderscheiden worden op basis van eetgedrag en vorm van de poten. We worden geacht de belangrijkste kenmerken van een heleboel dieren te kennen, zoals lengte, gewicht en draagtijd. Kortom; flink wat stampwerk voor de boeg. De laatste keer dat ik dat hoefde te doen was in het jaar dat mijn jongste klasgenootje geboren werd!

Het programma van deze week

Morgen staat radio ethics & communications en de volgende gamedrive op het programma. De rest van de week zullen we beginnen met praktijkervaring op te doen met het rijden in de safari-jeep en ons voorbereiden op de eerste examens van zaterdag; zoogdieren, intro to guiding, vehicles en radio ethics.

Terwijl ik dit tik begint er buiten een soort kat te grommen (er loopt een Civet rond op onze campus, schijnbaar), gevolgd door geknor van iets dat als een Warthog klinkt… benieuwd of er morgen sporen te zien zijn van wat zich daar heeft afgespeeld (nu is het te donker om iets te kunnen zien).

Deze week staat in het teken van de eerste praktijkoefeningen, vooral gericht op onderhoud en besturen van de 4×4 safari-jeeps. Vandaag eerst nog een les over het gebruik van de radio en de regels rondom communicatie via de radio gehad.  Op het juiste kanaal communiceren en het vooral kort te houden blijkt het allerbelangrijkst te zin. Elk wildgebied heeft specifieke afspraken en wij hebben die van Makalali doorgenomen. Daarnaast hebben we een woordenlijst gekregen van de belangrijkste dieren en de vertaling van hun naam in het Shangaan (lokale taal die de zwarte bevolking spreekt). Spreektaal over de radio is engels, maar de dieren worden dus bij hun Shangaannaam genoemd. Dit voorkomt verwachtingen (en daarmee mogelijk teleurstellingen) bij toeristen die meeluisteren met het radioverkeer van andere voertuigen die interessante dingen gezien hebben. Tegen de tijd dat zij ter plekke zijn kunnen de dieren namelijk alweer weg zijn. Sommige dieren hebben een codenaam die regelmatig wisselt. Dit is om te voorkomen dat buitenstaanders met slechte bedoelingen op het spoor gezet worden.

Om 15:30 was het weer tijd voor een gamedrive. Met ingang van onze groep heeft Bushwise nu toegang tot drie wildgebieden, in plaats van alleen Makalali. Met Trevor naar het naastgelegen gebied geweest, ook voor hem was het de eerste keer. Niet zo veel gezien (één bushbuck om precies te zijn), maar wel veel geleerd. Sporen gezocht en geïdentificeerd (en uitwerpselen idem dito). Terug bij het avondeten bleek groep B heel veel mooie dingen gezien te hebben. enigzins jaloers hebben wij het met hun foto’s moeten doen, maar volgende keer zijn de rollen ongetwijfeld weer omgedraaid. It’s all in the game…

Groep A met vlnr: ik, Lawrence, Nuria, Ash, Vic, Kate en Macon.

Over groep B gesproken; we zijn met z’n twintigen in drie groepen opgesplitst; groep A, B en C. Ik zit zelf in groep A met zes anderen. We hebben drie safari-jeeps ter beschikking en drie trainers (vanaf eind juli zelfs vier), waardoor er ruimte en aandacht genoeg is voor iedereen. Per gamedrive rouleren de trainers, zodat ze ons allemaal mee kunnen maken en kunnen beoordelen op betrokkenheid, kennis, etc. Gedurende de hele opleiding blijven we in dezelfde groepen ingedeeld. Dat betekent dat wij met z’n zevenen al onze praktijkopdrachten en -examens doen. Alle theorielessen blijven we gewoon met z’n twintigen in het klaslokaal doen.

Tot slot nog een foto van de mannen van de groep, vlak buiten de poort van de Bushwise-campus.

De mannen van onze groep, vlnr: Ash, Shawn, James (mijn kamergenoot), CJ, Vic (vooraan), Andy, Lawrence, Ben, ik en Sean. Nummer 11 (Matthew) staat niet op de foto.

Om 7 uur weer in het klaslokaal. We beginnen zo langzamerhand in het ritme te komen. om 5:45 gaat de wekker, snel douchen en naar de keuken lopen (zo’n tweehonderd meter verderop… binnenkort zal ik een video plaatsen met een rondje over de campus om een beetje beeld te geven van wat waar is). Snel ontbijten en daarna weer teruglopen (het klaslokaal ligt vlakbij mijn kamer).

Trainer Cobus

Vandaag is Cobus onze trainer. Het onderwerp is de safari-jeep. In rap tempo neemt hij van voor tot achter door hoe het voertuig in elkaar zit. Alle namen van onderdelen die langskomen komen wel bekend voor, maar het is goed om nu eens een keer te horen hoe alles in samenhang werkt. Vervolgens nemen we door welke checks we wekelijks en dagelijks moeten doen. Dit is trouwens ook het startschot voor ons autowas-schema; vanaf nu moeten we ervoor zorgen dat de drie safari-jeeps er elke dag van binnen en van buiten onberispelijk uitzien. Wij (groep A) zijn verantwoordelijk voor de auto van Charles (gelukkig wel de modernste van de drie, dus hopelijk ook met de minste mankementen). Autowassen is maar één van de klussen die we als groep moeten doen. In rotaties van een week moeten de drie groepen beurtelings de keuken, klaslokaal en zwembad en alle vuilnisbakken schoonhouden. Deze week zit ik in de keukendienst; voor elke maaltijd tafel dekken, na afloop afwassen en ervoor zorgen dat er kokend water is voor thee en koffie.

’s Middags na de brunch wat gestudeerd voor het examen voor zaterdag en erachter gekomen dat internet nu eindelijk werkt op m’n laptop… dat maakt het leven een stuk gemakkelijker. Om 14:30 was het tijd voor voertuigpraktijk. Om beurten moesten we met de ‘high rise jack’ een wiel verwisselen van de jeep. Had het wel eens gezien maar nooit zelf gedaan (stelt trouwens niet zo veel voor; zelfde als een gewone auto maar dan alles een maatje groter). Tot slot hebben we als team alle vloeistoffen gecontrolleerd en bijgevuld, iets waar we vanaf nu een gewoonte van moeten maken. Tot slot zijn we met Cobus een stukje gaan rijden en heeft hij uitgelegd hoe je moet schakelen in een 4×4. Lijkt niet veel anders dan een gewone auto maar zal ongetwijfeld lastiger zijn als we het vrijdag voor het eggie mogen gaan proberen.

Morgenochtend vertrekken we om 6 uur op onze eerste ochtend gamedrive. Dat is het startschot voor een hele dag in de bush, want we komen pas ’s avonds weer terug.

Hoofdtrainer Charles

African sunrise

Voor het eerst hebben we vandaag een gamedrive in de ochtend. Goed nieuws, want het is hier vroeg donker. De gamedrives zijn tot nu toe steeds aan het eind van de dag geweest, waardoor we maar beperkt tijd hadden om foto’s te maken. Starttijd vanmorgen was 6:00, wat betekent dat de wekker om 4:45 gaat. Om 5:45 aangekomen bij de verzamelplaats (en ontbijtplaats) waar bleek dat Charles al klaarstond voor vertrek. Hij had bij zijn huis (middenin het reservaat) leeuwen gezien en wilde snel terug voordat het te warm werd. In de auto bleek het zeker nog niet te warm. Voor vertrek werd ons aangeraden mutsen, handschoenen, warme kleding etc. mee te nemen wat me toen nog wat overdreven leek. Hier blijkt het ’s avonds en ’s ochtends echter zo koud te worden dat je echt niet zonder kunt. Vanmorgen was het meest extreem, ook al omdat het kraakhelder was. Gevolg was dat we een prachtige zonsopgang te zien kregen.

Na een kleine drie kwartier zoeken hadden we de leeuwen gevonden (dan vergeet je dus gelijk hoe koud je het eigenlijk hebt). Vanaf rechts kwamen ze op onze Jeep aflopen, keurig op de zon. Perfecte omstandigheden om foto’s te maken dus, maar op een gegeven moment kwamen ze zo dichtbij (ca. 1,5 meter van de auto) dat ik m’n camera weggedaan heb om gewoon even te kijken. Al een keer eerder een leeuw van dichtbij gezien maar blijft enorm indrukwekkend. De dag kon dus al niet meer stuk…

Vervolgens nog een African Hawk Eagle en twee kudu’s gezien. Halverwege was het tijd voor de koffiebreak (de ‘hotbox’ met koffie, thee en ware chocolademelk én beskuit is een vast onderdeel van elke gamedrive). Charles had voor ons een hooggelegen plek uitgezocht om te pauzeren, met een fantastisch uitzicht op de rivier, zo’n 60 meter lager (hiervan helaas geen foto’s maar wel video). Na de pauze nog gezocht naar een mannetjesleeuw die door een ander voertuig gespot werd, maar die hebben we niet meer kunnen vinden.

African Hawk Eagle

Makalali Game Reserve

Op de terugweg naar de campus stuitten we op de brug over de Makhutswi-rivier op Vervet monkeys. Op zich geen ongewoon iets, ware het niet dat ze besloten van de ene boom naar de andere te springen (een behoorlijke afstand). Na een paar pogingen erin geslaagd om er eentje mid-air vast te leggen…

Vervet monkey met jeuk

Vervet monkey in de vlucht

Na de brunch stond de eerste ‘virtuele safari’ op het programma. We kregen allemaal een dier toegewezen waarover we een korte presentatie moesten houden, met 10 minuten voorbereidingstijd. Aangezien ik net iets te enthousiast verteld had over het vliegende aapje kreeg ik de Vervet monkey als onderwerp. Tsja… snel op zoek dus naar alles wat ik kon vinden over deze dieren (het enige wat ik zo wist te vertellen was dat de mannetjes felblauwe ballen hebben, maar daar bleef het dan wel bij). Met behulp van mijn zoogdierenboek toch nog vijf minuten vol kunnen maken. Beetje onwennig, maar dat gold voor iedereen wel. Dit gaat snel genoeg wennen, aangezien we dit de rest van de opleiding elke woensdag gaan doen. Enige verschil: vanaf volgende week geen voorbereidingstijd meer. Betekent dus dat we van alle dieren vanaf nu genoeg moeten weten om direct wat feiten te gaan vertellen. Niet gek, aangezien je dat straks als je een gamedrive moet leiden ook moet kunnen, maar wel een beetje intimiderend met onze nu nog erg beperkte kennis. Over beperkte kennis gesproken: ik kom tijd te kort om te studeren en het lijkt erop dat het weer net zo gaat als vroeger… duimen op de goede afloop!

In de middag zijn we weer op gamedrive gegaan. Deze keer naar het wildgebied direct boven Bushwise (een van de twee gebieden waar we vanaf onze lichting dus extra op mogen rondrijden, naast Makalali). Dit gebied is van een prijswinnende buffelfokker. Zijn beste mannetjesbuffels worden voor (voor de fok) 2 miljoen dollar verkocht! Big business dus, en zijn gamefarm ziet er dan ook tiptop verzorgd uit. Veel wild is er verder niet te vinden (of wij weten nog niet waar het te zoeken), wat ertoe leidt dat we extra veel aandacht hebben voor sporen, planten en vragen in het algemeen. Dat is wel het grote voordeel van gamedrives hier; ook als er niets te zien is, is er meer dan genoeg te leren. Na Iris’ avondeten (fried chicken deze keer, en zoals altijd ook nu weer erg lekker) zit ik nu in het klaslokaal m’n foto’s van vandaag bij te werken en dit bericht te typen. Tijd om naar bed te gaan, want morgenochtend om 6 uur staat de volgende gamedrive alweer op het programma. De wekker gaat nu op 4:30, want nog een ochtend zonder koffie….

Nogmaals bedankt voor de vele leuke reacties! Ik kom tijd tekort om te reageren op alles, sorry daarvoor, maar vind jullie berichten hartstikke leuk om te lezen.