Maand archief: september 2013

De eerste regen in Makalali

maandag 30 september

Na bijna drie maanden zonder een druppel regen (de buitjes in St. Lucia even niet meegerekend), hadden we vanmorgen de eerste druppels. Niet echt zwaar, maar genoeg voor de regenjas. Inmiddels is alles hier zo kurkdroog dat het wel tijd werd voor een bui. Een gamedrive in dit weer is trouwens niet echt een pretje. Vanaf deze week zijn de gamedrives trouwens echt anders. Charles (onze trainer vandaag) ging op de bank achter de chauffeur zitten en bemoeide zich zo min mogelijk met de rit. Vanaf nu moeten we het helemaal zelf doen en dat is een goede oefening voor ons praktijkexamen. Het is woensdag of donderdag aan mij de beurt om weer te rijden/ gidsen.

Omdat het weer er niet goed uitzag, had ik geen camera meegenomen. Ik wist toen ik dat besloot al dat ik daar spijt van zou krijgen en inderdaad, we zagen weer bijzondere dingen. Voor het eerst een hyena overdag van dichtbij mét een enorm bot met vlees in zijn bek. Prachtig plaatje dat ik dus helaas niet kan delen (maar voor de verandering ook eens niet door een camera heb hoeven zien, wat ook wel een keer leuk is). Daarnaast nog twee joekels van African Hawk Eagles, was ook mooi geweest die in de vlucht te fotograferen maar helaas, not to be.

Volgende keer beter (morgen alweer). Over het delen van beelden gesproken, mijn laptop begint zorgwekkende kuren te vertonen. Mijn pogingen om het filmpje van St. Lucia klaar te maken voor YouTube stranden steeds na een uur doordat mijn computer vastloopt. De temperatuur loopt zo hoog op dat ‘ie op tilt slaat. Zojuist sloeg hij ook al vast zonder dat ik iets bijzonders deed. Voorlopig waarschijnlijk geen bewegende beelden meer en eigenlijk hoop ik nu vooral dat hij het nog twee maanden uit wil houden voor tekst en foto’s…

In de middag de een-na-laatste theorieles gehad; Conservation Management, ook door Charles. Interessant om te horen wat er zoal gedaan moet worden om een wildreservaat in goede conditie en in balans te houden. Van gecontroleerd branden tot het binnen de perken houden van de wildstand door dieren af te schieten. De discussie kwam uiteindelijk op de commerciële jacht, wat garant staat voor meningen die haaks op elkaar staan. Financieel gezien is het begrijpelijk en onmisbaar, ethisch gezien zijn er wat verschillende gezichtspunten. Onder de juiste omstandigheden is het acceptabel om ’trophy-hunting’ toe te laten, maar het vereist ook de nodige uitleg. Charles maakte het punt dat het belangrijk is dat zo veel mogelijk mensen de juiste nuance aanbrengen in de discussie en dat ook wij daar een rol in hebben.

 

weetjevandedag
Een giraf heeft een tong van maar liefst 45 centimeter, waarvan hij er 30 uit zijn mond
kan steken. Met zijn tong kan hij bovendien heel gericht ‘grijpen’, waardoor hij
in staat is voorzichtig blaadjes van Acacia-takken met scherpe doorns af te ritsen.

Giraffen lopen tegen de wind in als ze eten. Eén van de theorieën is dat ze dit doen is om een zelfverdedigingsmechanisme van de bomen waaraan ze eten tegen te gaan.
Wanneer een boom aangevreten wordt, laat deze tanine los in de bladeren. Dit verpest de smaak (denk aan een hele droge wijn), waardoor de bladeren beschermd worden. De bomen verspreiden daarnaast via de wind als waarschuwing chemicaliën die andere bomen oppikken. Deze maken in reactie daarop alvast tanine aan zodat ze niet meer eetbaar zijn. Een giraf loopt dus tegen de wind in om zo nietsvermoedende bomen te kunnen overvallen.

Het kan vriezen, het kan dooien

zondag 29 september

Was het een paar dagen geleden nog bijna 40 graden met een hoge luchtvochtigheid, nu is het minder dan 20 graden. Vandaag in het klaslokaal zitten werken met twee fleece-truien over elkaar! Een dag als vandaag is wel een mooie gelegenheid om de kamer eens goed aan de kant te maken, dat was wel nodig inmiddels.

Het programma voor deze week

Het programma voor deze week

Een blik op het rooster van deze week leert dat we toe zijn aan onze laatste twee modules van de leerstof: Conservation Management en Cultuur & Geschiedenis. Zaterdag aanstaande dus ook onze laatste examens. De rest van de week hebben we weer veel gamedrives en – als ik me niet vergis – mogen we donderdag voor het eerst met echte munitie gaan schieten. Op de schietbaan hadden we al met .22 patronen geschoten, nu gaat het om het kaliber die je in het echt zou gebruiken: .375

Vandaag een rondje gemaakt langs de medestudenten; ik heb via e-mail contact gehad met Colin (met wie we de track & sign-week hebben gehad) om te vragen of het een optie zou zijn nog eens een herkansing in te plannen. Dat is mogelijk, maar afhankelijk van de animo. De eerste reacties van de anderen zijn zeer positief, dus ik ga kijken of we iets kunnen regelen voor de laatste week van november. Dat is na alle officiële examens e.d. en zou ons ook voor die periode nog een mooi doel geven om naartoe te werken. Wordt vervolgd…

Ter afsluiting nog een vogel-weetje (is na vorige week nog steeds ’top of mind’). Ik gebruik trouwens vaak de Engelse namen voor de dieren; dat komt vooral omdat ik de Nederlandse vertaling niet altijd weet…

 

weetjevandedag

Er zijn drie soorten vogels die zogenaamde ‘broed-parasieten’ zijn; Cuckoos,
Honeyguides en Indigobirds/ Whydahs. Zij leggen hun eieren in het nest van een andere
vogel (die van een ander soort is) en bemoeien zich totaal niet met het grootbrengen
van hun jongen. De vogels die de ‘vreemde’ kuikens in hun nest vinden, gaan daarmee om
alsof het hun eigen kroost is. Tot overmaat van ramp loopt het in veel gevallen ook nog
slecht af met hun eigen kroost… ze kunnen letterlijk uit het nest gekukeld, doodgebeten of vertrapt worden door de indringers.

 

Weer een week voorbij

zaterdag 28 september

Vanmorgen het vogel-examen gehad en deze keer was het weer behoorlijk pittig. Ben benieuwd of ik de stijgende lijn van de afgelopen weken ook dit examen weer vol heb kunnen houden. Na weer een vroege ochtend (4 uur opstaan is nu standaard voor elk examen), is het lekker om om 9 uur te weten dat het weekend is. Deze keer was Matt bereid ons naar Hoedspruit te rijden, waar we de zaterdagse boodschappen weer konden doen.

James en ik hebben grote plannen met het raam in onze kamer; aan de buitenkant willen we een zelfgetimmerd muggen-scherm gaan maken. Dat willen we met pur-schuim vastzetten, dus dat wordt dikke pret (en een interessant experiment). Nadat we bij de bouwmarkt al het hout en dergelijke gehaald hadden, en elkaar op de terugweg uitgebreid aan het feliciteren waren dat we zo goed bezig waren, kwamen we erachter dat we het belangrijkste vergeten waren. Muggen-net, of hoe heet dat spul (ik begin steeds meer moeite te krijgen de juiste Nederlandse woorden te vinden!) Nog een weekje geduld dus voordat we ’s nachts ons raam open kunnen doen…

Op de tracker-seat tijdens afgelopen week

Op de tracker-seat tijdens de vogelweek. Foto: Ashley Bamforth

Ondertussen lijkt het nu allemaal ineens wel erg snel te gaan. Over twee weken is het weer een vrije week en daarna hebben we binnen korte tijd zowel het FGASA-examen als ons praktijkexamen. Het ‘afrijden’ zeg maar, waarin we een volledig verzorgde gamedrive moeten doen en over een minimum aantal verschillende onderwerpen gesproken moeten hebben.

Dat is dus nog maar vijf weken vanaf nu… de tijd begint te dringen met alle voorbereidingen daarvoor. We hebben de laatste (kleine) drie maanden veel geleerd, nu nog ervoor zorgen dat het omgezet gaat worden naar een beetje vlot lopend verhaal.

Daarbij geldt dat het nog steeds erg lastig is bepaalde dingen uit elkaar te houden en de juiste feiten bij de juiste dieren/ planten/ bomen/ rotsen e.d. te vertellen. De manier waarop de meesten dat doen is door kaartjes te maken met daarop ‘powerfacts’ over verschillende onderwerpen. Ik heb er al een paar gemaakt over verschillende bomen, maar met een schuin oog op de kalender merk ik ineens dat ik heel erg moet opschieten om ze voor alle andere onderwerpen ook te maken. Enige lichte paniek begint zich aan te dienen…

Een goede aanleiding voor een nieuwe rubriek: het weetje-van-de-dag. Ik zal vanaf nu proberen regelmatig (hopelijk) interessante feitjes te delen die ik tegenkom in de uitwerking van de verschillende onderwerpen. Helpt mij ook weer om het te proberen te verwoorden. Omdat het net vogelweek is geweest, een vogel-weetje om mee te beginnen.

 

weetjevandedag

Shrikes zijn vogels met een macabere gewoonte. Wanneer ze een prooi
gevangen hebben, kunnen ze deze ‘spiesen’ op iets scherps als een doorn van
een acacia of prikkeldraad. Vaak vangen ze insecten, maar er zijn zelfs gevallen
bekend van muizen en kleine reptielen.  Als de Shrike nog even geen trek heeft,
laat hij zijn prooi (soms nog levend) hangen tot hij er wel behoefte aan heeft.
Dit gedrag heeft de Shrike de bijnaam “Butcher Bird” opgeleverd.

 

Ik zeg nog zo, geen bommetje!

vrijdag 27 september

De optionele activiteit van vanmorgen ging niet door. Ondanks dat we minimaal vier gegadigden hadden, werd om de een of andere reden een extra vogel-identificatie-sessie ingelast. Niet dat ik al uitgeleerd ben op dat vlak, integendeel, maar het was leuk geweest een bushwalk te doen. Het was ook wel erg warm geweest, gebiedt de eerlijkheid te zeggen. Vandaag werd het weer bijna 40 graden en met een nog hogere luchtvochtigheid (in ieder geval voor het gevoel), was het maar net uit te houden.

Om 8:30 uur waren we klaar en konden we aan de studie; morgen één examen over vogels. Wel een groot examen (80 punten). Ter vergelijking; de examens van vorige week waren 25 punten elk. Omdat het erg heet en drukkend is en de stof relatief eenvoudig lijkt, gaat het studeren minder hard dan gewenst. Dat betekent vanavond doortrekken en morgen toch maar weer de wekker om 4 uur zetten…

De dames van onze groep. Boven v.l.n.r.: Emma, Nuria, Anna, Debby, Macon. Onder v.l.n.r.: Tina, Hayley en Kate. Mayra staat niet op de foto.

De dames van onze groep. Boven v.l.n.r.: Emma, Nuria, Anna, Debby, Macon. Onder v.l.n.r.: Tina, Hayley en Kate. Mayra staat niet op de foto.

Tussendoor gaan de dames eindelijk op de foto voor hun groepsfoto (die van ons mannen was al in week twee gemaakt). Ze hebben mij gevraagd de foto’s te maken en dat doe ik natuurlijk graag. De dames springen voor de gelegenheid met z’n allen in uniform in het water. Spectaculairder dan wat wij mannen hebben gedaan, dus eigenlijk moeten we iets verzinnen om daar weer overheen te gaan.

Om 16:00 uur is er een Q&A-sessie met Charles over de stof van het examen van morgen. Ter plekke heeft hij onze groep als officiële winnaar van vogelweek uitgeroepen met 147 geïdentificeerde vogels. Helaas is de prijs niet meer dan ‘bragging rights’, oftewel het recht om erover op te scheppen. Weet niet of dat veel indruk maakt in de lokale kroeg bij Mahlahla Lodge…

 

 

V.l.n.r.: Tina, Nuria, Emma, Anna, Debby, Macon, Hayley en Kate

V.l.n.r.: Tina, Nuria, Emma, Anna, Debby, Macon, Hayley en Kate

r_IMG_9766r_IMG_9767

V.l.n.r.: Nuria, Emma, Anna, Debby en Hayley

V.l.n.r.: Nuria, Emma, Anna, Debby en Hayley

147 verschillende vogels…

donderdag 26 september
Trevor (stopt er eind oktober helaas mee)

Trevor (stopt er eind oktober helaas mee)

… is het eindresultaat van onze drie dagen vogels kijken. Vandaag de hele dag met Trevor op stap geweest, waarbij er 11 vogels bijkwamen die we deze week nog niet gezien hadden. Eén van deze vogels is de White-fronted Bee-eater, één van mijn favoriete vogels om te fotograferen. Nog niet in de gelegenheid gekomen om hem goed op de gevoelige plaat te zetten, maar dat zal de komende tijd nog wel een keer gaan lukken. We hebben het vandaag redelijk rustig gedaan, door vooral vanaf (mooie) plekken in alle rust zittend vogels te observeren. Zo heb ik nu ook van redelijk dichtbij een Green Woodhoopoe aan het werk kunnen zien. Alle vogelstheorie kun je daar direct op loslaten; van de aangepaste snavel tot de poten met twee tenen voor en twee achter om beter te kunnen klimmen.

Green Woodhoopoe hangt met gemak ondersteboven...

Green Woodhoopoe hangt met gemak ondersteboven…

... en peurt met zijn scherpe snavel wormpjes uit de schors

… en peurt met zijn scherpe snavel wormpjes uit de schors

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Purple Roller in het ochtendzonnetje

Purple Roller in het ochtendzonnetje

Op de weg terug van Makalali naar de campus horen we een helicopter dichterbij komen. Daarin zitten twee mannen die we eerder op de weg tegengekomen waren. Bekenden van Trevor, want ze maakten even een praatje waar uit bleek dat ze dieren gingen tellen met de helicopter. Waarschijnlijk omdat ze Trevor kennen, deden ze nog even een fly-by toen wij op de brug stonden. Spectaculair om van dichtbij te zien. Navraag bij Trevor wees helaas uit dat ze geen vrijwilligers meer nodig hadden om te helpen met de tellingen….

De helicopter waarmee boven Makalali tellingen van wild verricht worden...

De helicopter waarmee boven Makalali tellingen van wild verricht worden…

... en de fly-by waarbij ze de Field Guides in opleiding gelijk even tellen.

… en de fly-by waarbij ze de Field Guides in opleiding gelijk even tellen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zonsondergang op de brug over de Ga-Selati

Zonsondergang op de brug over de Ga-Selati

Aan het eind van de middag weer naar de brug over de Ga-Selati, net als gisteren. En net als gisteren hoorden we weer de Gorgeous Bush-Shrike roepen. Deze keer was het vlakbij en na een klein uur proberen zag ik hem eindelijk zitten. Op het moment dat ik mijn camera wilde pakken om hem vast te leggen, begon Vic vanaf de brug Bavianen-geluiden te schreeuwen naar de Bavianen die beneden aan het paren waren; weg vogel. De tijd verder gebruikt om nog wat zonsondergangen te fotograferen; altijd mooi.

Zonsondergang, deel 2

Zonsondergang, deel 2

 

Lesser Striped Swallow

Lesser Striped Swallow

Er valt over vandaag verder weinig nieuws te vertellen ten opzichte van wat we gisteren en eergisteren al hebben gedaan. Oh ja, was nog vergeten te vermelden dat ik 100% gescoord heb op Biomes. Dat gold trouwens bijna voor iedereen, aangezien dit niet de moeilijkste test was, op zijn zachtst gezegd. Maakt mij niet uit, goed voor mijn gemiddelde om weer een 100% te scoren.

Morgenochtend gaan we weer aan de hand van slides vogels identificeren, en daarna moet we ons weer gaan voorbereiden op het vogels-examen van zaterdag. Moeilijk voor te stellen dat volgende week zaterdag de laatste ronde van de ‘papieren’ examens van Bushwise is. Eind oktober hebben we nog het grote FGASA-examen over alle stof die we tot nu toe gehad hebben, maar het meeste studeerwerk zit er dus alweer op. Straks alleen nog een kwestie van alles nog een keer herhalen…

Hadida Ibis

Hadida Ibis in de vlucht