Afscheid van Ash en Hayley

zondag 1 december

Om 6:30 uur Ash opgepikt aan de andere kant van de campus. Hij had zijn spullen al klaargezet, dus we konden direct vertrekken naar Moholoholo Forest Camp waar hij zijn placement gaat doen. ’s Ochtends om 5:00 uur was het begonnen met onweren en regenen en dat had zijn effect op de onverharde weg. Doordat het nu regelmatig regent begint die verzadigd te raken en worden het steeds meer glibberen over het zand.

Even voor 8:00 uur aangekomen bij Moholoholo, waar zijn  manager vroeg of ik nog tijd had voor een bakkie of gelijk door moest. Nog even gebleven en gelijk mee mogen krijgen wat er van hem verwacht wordt. Hij kan aan de bak, want Moholoholo heeft drie locaties waar hij ingezet wordt naar mate er behoefte is aan extra mankracht. De trainers hebben ons tijdens de opleiding al steeds aan het verstand proberen te brengen dat het hard werken is, maar nu pas wordt de meesten echt duidelijk dat het bikkelen is. Het goede nieuws voor Ash is dat hij waarschijnlijk wel al snel echt al gids ook kan gaan werken, nog voor hij zijn officiële level 1 heeft gehaald.

De regen viel gestaag door en omdat het weggetje naar het Forest Camp nogal hobbelig was, snel weer gaan rijden om niet met mijn Corolla vast te komen zitten. Vervolgens naar Hoedspruit gereden om Tina op te gaan halen die een huurauto ging inleveren (ik lijk wel een taxiservice). Gauw weer terug naar de campus om nog dag te kunnen zeggen tegen Hayley, die om 12:00 uur vertrok naar het vliegveld van Hoedspruit. Vlak daarna kwam Macon nog even langs met haar moeder, die morgen waarschijnlijk ook meegaan op de ochtendgamedrive. Dat is wel gezellig, want anders zijn we nog maar met z’n vieren over (Ben, Tina, Vic en ik). Macon blijft tot en met dinsdag, net als Vic en dan zijn de laatste vijf dagen alleen nog wij 40-plussers over…

In de middag uiteraard Feyenoord-PSV geluisterd (eindelijk weer eens een goed resultaat) en verder films gekeken. Het weer bleef druilerig en pas aan het eind van de middag liet de zon zich zien. De komende week wordt het niet veel beter. Het programma is eenvoudig; één keer gaan we naar Mariepskop (de hoogste berg in de omgeving) en de rest van de week willen we zo veel mogelijk gamedrives maken. Hopelijk lukt het ook nog om een laatste gamewalk te doen. Missie voor deze week: luipaarden! We gaan er alles aan doen om die nog te vinden (al wijst de ervaring uit dat dat een goed recept is om ze juist niet te zien, zo makkelijk laten ze zich niet ‘vangen’).

De zomervakantie is hier trouwens begonnen. Voor Cobus betekent dat dat hij de hele week zijn dochtertje met een vriendinnetje op bezoek heeft. We zullen dus regelmatig ook twee kids op onze gamedrives hebben!

Voeg een reactie toe