Het kan niet altijd feest zijn, zullen we maar zeggen. Gisteren al beschreven dat het de komende vier weken erg druk wordt met alle eindassessments en -examens. Het is zaak elke dag maximaal te gebruiken en vandaag laat in ieder geval niet dat gevoel achter.

Vanmorgen begonnen met de bomen-identificatie-test. De trainers hadden 20 bomen genummerd op de campus, die we identificeren. Aangezien bomen niet mijn sterkste kant is, en er ook nauwelijks tijd was om het voor te bereiden, hield ik al rekening met een slecht resultaat. Uiteindelijk heb ik 5 van de 20 punten gehaald, mijn minste resultaat tot nu toe. Is geen ramp, want deze test is niet doorslaggevend, maar toont wel nog eens aan dat ik echt met bomen aan de slag moet voor mijn praktijk-assessment over twee weken.

Het programma voor deze week

Er zijn wat wijzigingen in het programma door het aankomende FGASA level 1 examen. De gamedrives zijn vanaf nu optioneel en op vrije inschrijving (om mensen de tijd te geven te studeren), wat ertoe leidt dat we ze niet meer in onze eigen groepen doen. Als er te weinig animo is gaan ze niet door, maar wat vervelender is, is dat het rij-schema die we in onze groep hanteerden daarmee overboord kan. Ik had graag mijn route nog eens gereden maar moet er nu rekening mee houden dat dat niet meer gaat lukken voor mijn assessment-drive.

De geplande herkansingen voor het Advanced Rifle Handling van morgen gaat niet door en wordt verschoven naar de laatste week van dit semester. Wel hebben we deze week nog een hele dag Kruger Park; ik heb gekozen om dat op de woensdag te doen. Dat betekent dat we op donderdag voor de mensen die dan naar Kruger gaan gastheer moeten spelen bij het avondeten; één van de dingen waarop we beoordeeld worden.

Na de bomentest weer snel aan de studie, waarbij het nog even zoeken is hoe het aan te pakken. Alle stof die we tot nu toe gehad hebben moeten we voor volgende week woensdag in het hoofd hebben. Ik merk dat ik van veel dingen nog ongeveer iets weet, maar net te weinig om er in een schriftelijk examen punten voor te krijgen. Vandaag wat aan mijn werkboek gewerkt, zonder dat ik echt meters kon maken. Daarbij nog hinderlijk onderbroken met de vraag om één van de Landrovers schoon te maken. Hoort erbij, maar komt op dit soort momenten wel heel erg slecht uit.

Vervolgens besloten een rondje te gaan lopen langs de bomen van de test, aangezien de nummers er nog aan hingen. Van elke boom foto’s gemaakt van het geheel, de stam en de bladeren. Uiteindelijk met de bedoeling iets in elkaar te zetten waarmee ik makkelijker bomen kan identificeren. Maar, ook dat moet ergens tussendoor.

In de middag namen de drie trainers ons mee om te demonstreren hoe we onze assessment-drives moeten doen. We (groep A) waren hoogst verbaasd om te horen dat wij dat op Makhutswi moesten doen (het privé-reservaat naast ons waar vrijwel niets te zien is). De andere twee groepen konden wel naar Makalali, waar we allemaal onze praktijk-assessments krijgen. Zoals te verwachten was er ook nu weer helemaal niets te beleven op Makhutswi, waardoor de rit zich vooral kenmerkte door stilte. Een aantal tips van Conraad gingen over gebieden in Makalali, wat niet echt werkt als je op dat moment in een ander reservaat rijdt.

De sfeer bij ons achterin ging van geïrriteerd naar lacherig, in ieder geval niet de sfeer die je verwacht in de rit die ons moet voorbereiden op het assessment. Ik kan het Conraad niet kwalijk nemen, want er was echt niets te zien en je kunt moeilijk handige tips geven in een omgeving waar het assessment niet plaats gaat vinden. Terug bij het avondeten kregen we van de andere twee groepen zeer enthousiaste verhalen over hoe hun ritten met Cobus en Charles waren geweest. Dat wil je dan effe niet horen (al is het ze van harte gegund natuurlijk). Ik hoop dat groep A ook nog ergens de kans krijgt om te zien hoe het hoort en praktische tips te krijgen over hoe we onze assessment-drives het beste kunnen doen, maar ik vrees het ergste. Ook geen foto’s dus van de gamedrive van vandaag en dat blijft ook zo als we nog een keer op Makhutswi of Chimoyo moeten rijden.

Kortom, niet de beste dag. Snel vergeten en weer door, want er is geen tijd te verliezen! Trouwens nog het resultaat van mijn vogel-identificatietest van anderhalve week geleden gekregen; 79% waarmee ik het gehaald heb (toch nog een lichtpuntje dus).

Ander positief nieuws: intussen heb ik het eerste deel van mijn dagboek van de vorige week afgemaakt, zie het bericht hieronder.