Aan het begin van de avond in onze braai-area…

Gisteren geen blogbericht gedaan omdat we met onze groep het eten moesten verzorgen (braai) én we bijzondere gasten hadden. Cobus had een paar vrienden de muziek maken bereid gevonden voor ons een open-lucht concert te geven. De band was om een uur of vijf begonnen de boel op te zetten zodat we na het eten van 20:00 tot 22:00 uur live rockmuziek hadden. Was erg leuk en een rare gewaarwording om ineens een rockband in the middle of nowhere aan tafel te hebben.

… het bleef nog lang gezellig. V.l.n.r.: Hayley, Andy, Macon, James en Ash

De dag was gisteren begonnen met de laatste twee examens; Geschiedenis en Conservation Management. Daarna weer de stad in met Matt (het lijkt gisteren dat ik dit vorige week ook vertelde, zo snel gaat de tijd nu). In de middag zijn James en ik begonnen met project muggenscherm (ik had afgelopen woensdag eindelijk het muggen-gaas weten te bemachtigen. Het frame voor het gaas zat snel in elkaar en was niet alleen stevig, maar paste ook nog eens perfect in het raam. Het probleem waar we mee zaten was het opvullen van de grote gaten tussen het frame en de natuurstenen (en erg ongelijke muur). De logische oplossing was om pur-schuim te gebruiken maar dat blijkt toch iets meer uit te zetten dan we verwachten. En als het dan nog niet droog is, valt het in trage kledders naar beneden, een besmeurde muur achterlatend. Na enige oefening ging het gelukkig wat beter en na een paar uur merkten we al dat het frame muurvast zat.

Vanmorgen begonnen met het voorbereiden van onze vogel-identificatie-test van zaterdag. We moeten 162 vogels van beeld herkennen en 107 van geluid. Dat klinkt veel en dat is ook veel. Vooral van de geluiden wordt je tureluurs (er zijn nogal wat vogels die qua geluid op elkaar lijken maar qua uiterlijk niet en andersom). Ik vraag me af of het gaat lukken voor zaterdag, maar dat zien we dan wel (het is uiteindelijk niet bepalend voor het eindresultaat van de opleiding).

Ondertussen wil ik deze week zo veel mogelijk van mijn inhoud voor mijn praktijkassessment uitwerken (en daar heb ik de rest van vandaag aan besteed). Aanstaande zaterdag begint de volgende vrije week weer, die ik met mijn ouders en zus ga doorbrengen (en dan wil ik uiteraard zo min mogelijk met m’n neus in in de boeken). En passant hebben we donderdag ook nog eens ons Advanced Rifle Handling assessment, waarvoor we de komende dagen weer veel tijd in droogoefenen gaan steken.

Mannetjes-kikkers bespringen alle andere kikkers van hun eigen soort in een poging
om te paren. Wanneer de kikker in kwestie een mannetje blijkt te zijn, of een vrouwtje
dat niet klaar is om te paren, slaken deze een zogenaamde “release-call”. Door lucht uit de longen te persen gaan hun zijden trillen, wat voor de gulle minnaar het signaal is om
direct los te laten.

Daarnaast vertonen sommige kikkers “satellietgedrag”. Wanneer een mannetjeskikker
een grotere en indrukwekkender kwakender concurrent heeft, houdt hij zich stil en
verschuilt hij zich. Wanneer de ander een vrouwtje met zijn gekwaak naar zich toe lokt,
wordt deze vervolgens onderschept (= wederom besprongen) door de stille satelliet-kikker.